Informacja handlowa została zdefiniowana w art. 2 pkt 2 Ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną, a odniesienia do niej znajdziemy także w art. 9, 10 i 24 Ustawy. Najogólniej rzecz biorąc, przez informację handlową rozumiemy każdą informację przeznaczoną do promowania towarów, usług lub wizerunku przedsiębiorcy, z wyłączeniem informacji umożliwiającej porozumiewanie się za pomocą środków komunikacji elektronicznej oraz informacji o towarach i usługach niesłużącej osiągnięciu efektu handlowego pożądanego przez podmiot, który zleca jej rozpowszechnianie. Jak więc widać, pojęcie to obejmuje zarówno reklamę, jak i ofertę zawarcia umowy. Konieczne elementy informacji handlowej
Przedsiębiorcy nie mogą dowolnie tworzyć i rozsyłać informacji handlowych. Zarówno ich forma, a więc to, co informacja musi zawierać, jak i stworzenie kręgu odbiorców informacji, podlega wyraźnej regulacji prawnej. Ustawodawca wprowadził szereg zasad, dzięki którym chroniony jest interes odbiorcy takich informacji. Przede wszystkim konsument powinien mieć już po pierwszej styczności z informacją handlową móc ocenić, z jakiego rodzaju materiałami ma do czynienia ("Informacja handlowa jest wyraźnie wyodrębniana i oznaczana w sposób niebudzący wątpliwości, że jest to informacja handlowa" – art. 9 ust. 1).
Informacja handlowa musi zawierać następujące elementy:
1) oznaczenie podmiotu, na którego zlecenie jest ona rozpowszechniana oraz adres elektroniczny tego podmiotu
2) wyraźny opis form działalności promocyjnej, w szczególności obniżek cen, nieodpłatnych świadczeń pieniężnych lub rzeczowych i innych korzyści związanych z promowanym towarem, usługą lub wizerunkiem, a także jednoznaczne określenie warunków niezbędnych do skorzystania z tych korzyści, o ile są one składnikiem oferty,
3) wszelkie informacje, które mogą mieć wpływ na określenie zakresu odpowiedzialności stron.
Powyższe wymogi mają zastosowanie o informacji handlowych rozpowszechnianych zarówno z wykorzystaniem poczty elektronicznej, jak i SMS-ów czy informacji umieszczanych na witrynie internetowej producenta, który reklamuje swoje produkty.
Nasuwa się pytanie – czy jeśli przekaz nie zawiera powyższych elementów, to informacją handlową nie jest? Takie rozumowanie nie jest prawidłowe, gdyż do uznania przekazu za informację handlową nie jest konieczne zawarcie w nim wskazanych elementów. Ich brak powoduje jednak, że informacja narusza przepisy prawa, a więc może rodzić odpowiedzialność podmiotu je rozpowszechniającego. Ustawa nie przewiduje żadnego szczególnego rodzaju sankcji, w grę wchodzi zatem odpowiedzialność na zasadach ogólnych. Takie działanie przedsiębiorcy może jednak zostać uznane za działanie godzące w zbiorowe interesy konsumentów przez Prezesa UOKiK.
Kto mi przysłał tego maila?
Informacja handlowa powinna w jasny sposób wskazywać, od kogo pochodzi. Niedopuszczalne jest wysyłanie wiadomości, które zawierają adres innego podmiotu, który za opłatą udostępni swoje dane identyfikacyjne.
Co ważne, wymóg odnoszący się do wyraźnego wskazania podmiotu, na którego zlecenie informacja jest rozpowszechniana, będzie zrealizowany także w razie umieszczenie logo przedsiębiorcy lub linku do strony, gdzie znajdują się dane o tym podmiocie.
