Od maja 2012 r. postępowanie gospodarcze zostało jednak zniesione, a wszelkie sprawy z tej materii podlegają pod ogólną regulację, która jest dużo bardziej korzystna dla stron będących przedsiębiorcami. Oczywiście musimy przy tym pamiętać, że wszelkie sprawy natury gospodarczej wszczęte przed powyższą datą będą rozpatrywane do momentu ich prawomocnego zakończenia na starych zasadach, czyli z godnie z tzw. procedurą gospodarczą.
Pierwszą zasadniczą kwestią było zlikwidowanie podziału spraw przeznaczonych do właściwości sądów okręgowych, gdy w sprawach gospodarczych wartość przedmiotu sporu przewyższała 100 000 zł. Likwidacja postępowania gospodarczego wymusiła stosowanie w tym zakresie ogólnej zasady, zgodnie z którą do właściwości takich sądów należą sprawy o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa 75 000 złotych.
Biorąc pod uwagę obecnie obowiązujący stan prawny, mali i średni przedsiębiorcy otrzymali dużo korzystniejszą pozycję procesową, niż miało to miejsce do maja 2012 r. W praktyce sformalizowanie ówczesnej procedury było skomplikowane na tyle, że bez pomocy profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego czy adwokata nie było szans na wygranie konkretnej sprawy. Wynajęcie prawnika z doświadczeniem w sprawach gospodarczych jest z kolei nie małym wydatkiem. W związku z tym powyższa grupa przedsiębiorców była z góry skazana na niepowodzenie, ponieważ w praktyce nie opłacało im się zatrudniać pełnomocników, a sami nie byli w stanie skutecznie poprowadzić własnej sprawy.
Dużym mankamentem postępowania gospodarczego był obowiązek zgłaszania wniosków dowodowych we właściwym czasie i trybie. Zgodnie z uchylonym już art. 47912 Kodeksu postępowania cywilnego, w pozwie powód był obowiązany podać wszystkie twierdzenia oraz dowody na ich poparcie pod rygorem utraty prawa powoływania ich w toku postępowania, chyba że wykazał, że ich powołanie w pozwie nie było możliwe albo że potrzeba powołania wynikła później. W tym przypadku dalsze twierdzenia i dowody na ich poparcie miały być powołane w terminie dwutygodniowym od dnia, w którym powołanie ich stało się możliwe lub wynikła potrzeba ich powołania. Powód miał obowiązek dołączyć do pozwu odpis reklamacji lub wezwania do dobrowolnego spełnienia żądania wraz z dowodem doręczenia albo wysłania go pozwanemu przesyłką poleconą oraz odpisy pism świadczących o próbie wyjaśnienia spornych kwestii w drodze rokowań. Niezależnie od wyniku sprawy sąd mógł także obciążyć kosztami procesu w całości lub w części tę stronę, która przez zaniechanie czynności wymienionych powyżej przyczyniła się do zbędnego wytoczenia sprawy lub wadliwego określenia jej zakresu.
W powyższym zakresie obowiązuje obecnie art. 217 KPC, zgodnie z którym strona może aż do zamknięcia rozprawy przytaczać okoliczności faktyczne i dowody na uzasadnienie swoich wniosków lub dla odparcia wniosków i twierdzeń strony przeciwnej. Sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich we właściwym czasie bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności. Sąd pomija twierdzenia i dowody, jeżeli są powoływane jedynie dla zwłoki lub okoliczności sporne zostały już dostatecznie wyjaśnione. Pamiętajmy przy tym, że jakkolwiek sąd nie ma obowiązku przeprowadzenia wszystkich dowodów wskazanych przez stronę, to jednak odmowa dopuszczenia określonego dowodu nie należy do sfery swobodnego uznania sędziowskiego. W szczególności sąd nie może pominąć środków dowodowych na wskazywane przez stronę okoliczności, w przypadku, gdy nie zostały wyjaśnione sporne fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Jak podkreśla Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 22 marca 2012 (sygn. akt IV CSK 453/11), Stosownie do art. 217 § 2 KPC sąd pominie środki dowodowe, jeżeli okoliczności sporne zostały już dostatecznie wyjaśnione lub jeżeli strona powołuje dowody jedynie dla zwłoki. Powołanie dowodów w sposób mogący powodować zwłokę w postępowaniu nie może jednak prowadzić do ich pominięcia, jeżeli nie zostały w sposób dostateczny wyjaśnione istotne i sporne okoliczności, których wykazaniu służyć ma ich powołanie. Okolicznościami spornymi w tym ujęciu są nie tylko te okoliczności, co do których strony pozostają w sporze ale także okoliczności, które nie zostały wyjaśnione na korzyść strony powołującej dalsze dowody. Nie można pominąć dowodów w sytuacji gdy dotychczasowe postępowanie prowadzi do wniosków sprzecznych z twierdzeniami strony zgłaszającej nowe dowody. Dowody niewątpliwie powoływane są tylko dla zwłoki, gdy okoliczności, które mają być przy ich pomocy wykazane zostały już dostatecznie wyjaśnione albo gdy nie mogą one służyć wyjaśnieniu spornych okoliczności.
Ustawodawca zdecydował się także na podwyższenie kary grzywny za przeszkadzanie w czynnościach komornika, zmierzających do wyegzekwowania dochodzonej należności. Celem takiej zmiany ma być zwiększenie efektywności działań komorników. Zgodnie z treścią art. 764 KPC, komornik może upomnieć, a po bezskutecznym upomnieniu wydalić osobę, która zachowuje się niewłaściwie lub przeszkadza jego czynnościom. W przypadku niezastosowania się do wezwania do wydalenia z miejsca czynności komornik może ukarać taką osobę grzywną w wysokości do tysiąca złotych. W poprzednio obowiązującym stanie prawnym grzywna mogła osiągnąć wymiar maksymalnie 200 zł.
