Projekt ustawy ma na celu wprowadzenie możliwości uzyskania dodatku pieniężnego świadczeniobiorcom, których świadczenia wymienione w projekcie są bardzo niskie. Dlatego też beneficjentami dodatku zostaną osoby, które pobierają świadczenia w wysokości nie pozwalającej na godne życie. Dodatek pieniężny ma na celu wyrównanie różnic w wysokości świadczeń pobieranych przez m. in. emerytów i rencistów tak, aby i ta część społeczeństwa mogła korzystać proporcjonalnie ze wzrostu gospodarczego i dobrej sytuacji ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej. Każdy obywatel naszego kraju ma prawo do godnego życia w społeczeństwie, dlatego też wnioskodawcy uważają, że aby kontynuować idę solidarności społecznej i wyrównywania poziomu życia najsłabszych jednostek, niezbędnym jest przyznanie takiego corocznego jednorazowego dodatku.
Zaproponowano uzależnienie prawa do dodatku wyłącznie od wysokości otrzymywanego świadczenia, powiększonego o wypłacane przez organy emerytalno – rentowe dodatki pielęgnacyjne, dla sierot zupełnych, a także o wypłacane przez te organy inne dodatki lub świadczenia pieniężne przysługujące na podstawie odrębnych przepisów, które stanowią istotną część dochodu wypłacanego emerytowi lub renciście przez organ emerytalny, i zasadne jest ich uwzględnienie przy ustalaniu prawa do dodatku i jego wysokości. Osobami uprawnionymi w myśl projektu są świadczeniobiorcy, którym świadczenie emerytalne przysługuje na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o ubezpieczeniach społecznych rolników, od stycznia każdego roku kalendarzowego i jego wysokość 1 października tego roku nie przekracza 1300 zł miesięcznie. Projektodawca proponuje przyznanie dodatku w wysokości 600 zł dla osób, u których otrzymywane świadczenie miesięcznie nie przekracza 800 zł, 400 zł dla osób otrzymujących świadczenie w wysokości wyższej niż 800 zł, ale nieprzekraczającej 1000 zł i wreszcie 200 zł dla osób, których świadczenie jest wyższe niż 1000 zł, ale nie przekracza 1300 zł.
Dodatek będzie wypłacany corocznie z urzędu przez organy emerytalno-rentowe w taki sposób, aby uprawniony nie był zobowiązany do składania żadnych dodatkowych wniosków i dokumentów. Jak dotychczasowa praktyka wskazuje, często sam obowiązek złożenia takowego wniosku może nastręczać osobie uprawnionej olbrzymi problem, przez co w efekcie może doprowadzić do nieotrzymania dodatku pieniężnego. Wypłatę dodatku wnioskodawcy wprowadzają w październiku każdego roku razem z październikowym świadczeniem emerytalnym. Projektodawcy proponują, aby kwota dodatku nie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia oraz aby nie były możliwe potrącenia i egzekucja kosztem tego dodatku. Zgodnie z przepisami projektu nowelizacji w sprawach nieuregulowanych w nich powinno stosować się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
