Na potrzeby rynku zostały ukształtowane pewne typy porozumień, które mają na celu przygotowanie zawarcia umowy (lub określonego rodzaju umów) w przyszłości. Tego rodzaju porozumieniem jest umowa ramowa. Bardzo często podobne porozumienia nie są uregulowane prawnie, jednak ich zawieranie jest wskazane i powinno być jak najczęściej stosowane w obrocie gospodarczym.
Za porozumienie znacznie ułatwiające współprace można uznać umowę ramową. Wprawdzie w ustawie Prawo zamówień publicznych wskazano, że przez umowę ramową należy rozumieć umowę zawartą między zamawiającym a jednym lub większą liczbą wykonawców, której celem jest ustalenie warunków dotyczących zamówień publicznych, jakie mogą zostać udzielone w danym okresie, w szczególności cen i, jeżeli zachodzi taka potrzeba, przewidywanych ilości, to jednak w odniesieniu ogółu stosunków gospodarczych należało by tę definicję poszerzyć. Powołując się na zasadę swobody umów można stypizować umowę ramową, jako taką, w której strony mogą określić m. in. tryb zawierania oraz rodzaj i treść umów wykonawczych.
Za trafne należy przyjąć twierdzenie, że umowa ramowa określa cele gospodarcze podmiotów chcących nawiązać stosunek gospodarczy, który ma być realizowany za pomocą wielu umów. Umowa ramowa może być zawarta na czas nieokreślony, co niewątpliwie wynika z jej charakteru, który ma na celu określenie zasad współpracy na przyszłość.
Dopuszczalność zawierania umów ramowych wynika z ogólnej zasady swobody umów (art. 3531 KC).
Autor: Anna Kasza – Aplikant Radcowski
Kancelaria Ślązak, Zapiór i Wspólnicy Kancelaria Adwokatów i Radców Prawnych
