Do czynów nieuczciwej konkurencji należy także opatrywanie towarów lub usług fałszywym lub oszukańczym oznaczeniem geograficznym wskazującym bezpośrednio albo pośrednio na kraj, region lub miejscowość ich pochodzenia albo używanie takiego oznaczenia w działalności handlowej, reklamie, listach handlowych, rachunkach lub innych dokumentach, a także oznaczenie towarów lub usług albo jego brak, które może wprowadzić klientów w błąd co do pochodzenia, ilości, jakości, składników, sposobu wykonania, przydatności, możliwości zastosowania, naprawy, konserwacji lub innych istotnych cech towarów albo usług, a także zatajenie ryzyka, jakie wiąże się z korzystaniem z nich. Czynem nieuczciwej konkurencji jest również wprowadzenie do obrotu towarów w opakowaniu mogącym wywołać w/w skutki, chyba że zastosowanie takiego opakowania jest uzasadnione względami technicznymi. Katalog czynów nieuczciwej konkurencji został szczegółowo opisany w Rozdziale 2 omawianej ustawy. Ogólnie jednak rzecz biorąc, czynem nieuczciwej konkurencji nazwiemy działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami zagrażające albo naruszające interes innego przedsiębiorcy lub klienta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Zgodnie z treścią art. 18 ustawy, w razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji, przedsiębiorca, którego interes został zagrożony lub naruszony, może żądać:
- zaniechania niedozwolonych działań;
- usunięcia skutków niedozwolonych działań;
- złożenia jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie;
- naprawienia wyrządzonej szkody, na zasadach ogólnych;
- wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, na zasadach ogólnych (poszkodowany na skutek nieuczciwej konkurencji może domagać się od sprawcy zwrotu bezpodstawnie uzyskanych korzyści. Wysokość oblicza się według zysku sprawcy, a nie straty poszkodowanego. Poszkodowany musi wykazać i udowodnić, jaki zysk osiągnął jego konkurent. Nie wystarczy wskazać własnej straty, gdyż nie ma między nimi tak prostej zależności – por. wyrok sądu apelacyjnego w Warszawie z 29 września 2006 r. sygn. akt I ACa 1237/05);
- zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na określony cel społeczny związany ze wspieraniem kultury polskiej lub ochroną dziedzictwa narodowego – jeżeli czyn nieuczciwej konkurencji był zawiniony.
Sąd, na wniosek uprawnionego, może orzec również o wyrobach, ich opakowaniach, materiałach reklamowych i innych przedmiotach bezpośrednio związanych z popełnieniem czynu nieuczciwej konkurencji. W szczególności sąd może orzec ich zniszczenie lub zaliczenie na poczet odszkodowania. Powyższe roszczenia (o charakterze majątkowym) są także uzasadnione, gdy stan naruszenia interesów innej osoby już nie trwa, ale zachodzi niebezpieczeństwo ponowienia niedozwolonych działań.
Pamiętajmy, że roszczenia z tytułu czynu nieuczciwej konkurencji przedawniają się z upływem 3 lat, przy czym bieg przedawnienia rozpoczyna się oddzielnie co do każdego naruszenia. Termin ten zaczyna biec od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o czynie nieuczciwej konkurencji i o osobie zań odpowiedzialnej. Termin przedawnienia zaczyna biec z momentem łącznego spełnienia wymienionych przesłanek. Warto podkreślić także, że ciężar dowodu prawdziwości oznaczeń lub informacji umieszczanych na towarach albo ich opakowaniach lub wypowiedzi zawartych w reklamie spoczywa na osobie, której zarzuca się czyn nieuczciwej konkurencji związany z wprowadzeniem w błąd.
Przedmiotowe roszczenia mogą być dochodzone przed sądem w postępowaniu cywilnym. Nie zapominajmy jednak, że wniesienie pozwu przeciwko nieuczciwemu przedsiębiorcy powinno być poprzedzone wezwaniem do zaniechania czynów stanowiących nieuczciwą konkurencję. W imieniu „poszkodowanego” przedsiębiorcy może wystąpić z pozwem także krajowa lub regionalna organizacja, której statutowym celem jest ochrona interesów przedsiębiorców.
