Projekt dyrektywy wprowadza wspólną definicję tajemnicy handlowej, a także środki, za których pomocą ofiary przywłaszczenia tajemnicy handlowej mogą uzyskać odszkodowanie. Ułatwi to sądom krajowym prowadzenie postępowań w sprawie przywłaszczenia poufnych informacji handlowych i usuwanie z rynku produktów wprowadzonych z naruszeniem tajemnicy handlowej, a także ułatwi ofiarom uzyskanie odszkodowania za takie nielegalne działania.
We współczesnej gospodarce opartej na wiedzy zdolność przedsiębiorstwa do innowacji i konkurowania może być poważnie zagrożona w przypadku gdy poufne informacje zostaną skradzione lub nieprawidłowo użyte. Według najnowszego badania Study on trade secrets and confidential business information in the internal market, kwiecień 2013 – załącznik 17, s. 16, 19 i 20. w ciągu ostatnich dziesięciu lat jedno przedsiębiorstwo na pięć co najmniej raz padło ofiarą usiłowania kradzieży jego tajemnic handlowych. Jak wynika z innego niedawno przeprowadzonego badania 2013/2014 Global Fraud Report, Kroll.
Liczba ta rośnie i 25 proc. firm zgłosiło kradzież informacji w 2013 r.; dla porównania: w 2012 r. z podobną sytuacją miało do czynienia 18 proc. przedsiębiorstw.
Przepisy prawne dotyczące ochrony tajemnicy handlowej przed przywłaszczeniem, które obowiązują w krajach UE, różnią się znacznie między sobą. Niektóre kraje nie mają szczegółowych przepisów dotyczących tej kwestii. Przedsiębiorstwa napotykają trudności w zrozumieniu systemów innych państw członkowskich i dostępie do nich, a także – w przypadku gdy stają się ofiarami przywłaszczenia poufnego know-how – nie są skłonne do dochodzenia roszczeń w sądach cywilnych, gdyż nie mają pewności, że sądy dochowają ich tajemnic handlowych. Rozdrobnienie obecnie obowiązującego systemu ma negatywny wpływ na współpracę transgraniczną między partnerami z sektora przedsiębiorczości i sektora badań i jest główną przeszkodą dla wykorzystania jednolitego rynku UE jako czynnika napędzającego innowacje i wzrost gospodarczy.
Michel Barnier, komisarz ds. rynku wewnętrznego i usług, powiedział: „Cyberprzestępczość i szpiegostwo przemysłowe są niestety częścią rzeczywistości, w jakiej przedsiębiorstwa w Europie funkcjonują na co dzień. Musimy zapewnić, aby prawo dotrzymywało kroku obecnym czasom, a strategiczne zasoby przedsiębiorstw były odpowiednio chronione przed kradzieżą i nadużyciem. Ochrona tajemnic handlowych ma jednak szerszy wymiar. Celem niniejszej propozycji jest zwiększenie poziomu zaufania przedsiębiorców, twórców, badaczy i innowatorów do współpracy w zakresie innowacji w ramach rynku wewnętrznego. Groźba kradzieży tajemnic handlowych nie będzie ich już więcej zniechęcać do inwestowania w nową wiedzę. Jest to kolejny krok podejmowany przez Komisję na rzecz opracowania ram prawnych sprzyjających innowacji i inteligentnemu wzrostowi".
Wiceprzewodniczący Antonio Tajani dodał: „Ochrona tajemnic handlowych jest szczególnie istotna dla mniejszych firm w UE, których pozycja jest słabsza. Przestrzegają one intensywniej tajemnicy handlowej niż większe przedsiębiorstwa – częściowo ze względu na koszty patentów i ochrony przed naruszeniem tajemnicy. Utrata tajemnicy handlowej i ujawnienie kluczowego pomysłu konkurentom oznacza dla MŚP katastrofalny spadek wartości i przyszłej efektywności. Za pomocą proponowanych dziś przepisów Komisja będzie chronić żywotność podmiotów gospodarczych w UE oraz tajemnice handlowe, które są jej istotnym elementem”.
Przyjęty dziś wniosek ma na celu zapewnienie przedsiębiorstwom odpowiedniego poziomu ochrony i skutecznych sposobów zadośćuczynienia w przypadku kradzieży lub nieprawidłowego użycia ich tajemnic handlowych. Solidny, zrównoważony i zharmonizowany system ochrony tajemnicy handlowej zapewni przedsiębiorstwom i naukowcom bezpieczniejsze środowisko, w którym mogą tworzyć cenne know-how oraz technologie, dzielić się nimi i udzielać sobie licencji ponad granicami jednolitego rynku. Ułatwi to także zaangażowanie przedsiębiorstw i naukowców z różnych krajów UE w projekty wspólne i realizowane w ramach współpracy na rzecz innowacji i badań.
