W ustawie zostały określone również:
-
zasady działania Inspekcji Transportu Drogowego,
-
odpowiedzialność za naruszenie obowiązków lub warunków przewozu drogowego:
-
przedsiębiorców i innych podmiotów wykonujących przewóz drogowy lub inne czynności związane z tym przewozem,
-
kierowców.
Ustawodawca poszerzył zadania Głównego Inspektora Transportu Drogowego o prowadzenie z udziałem Komendy Głównej Policji, Komendanta Głównego Straży Pożarnej, Szefa Służby Celnej oraz Głównego Inspektora Pracy rejestru danych statystycznych, które dotyczą kontroli czasu jazdy i czasu postoju, obowiązkowych przerw i czasu odpoczynku kierowców wykonujących przewozy drogowe. Główny Inspektor Transportu Drogowego ma zapewnić uczestnictwo Inspekcji, co najmniej sześć razy w roku, w skoordynowanych z właściwymi organami kontrolnymi innego państwa członkowskiego lub państw członkowskich Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, kontrolach drogowych kierowców pojazdów objętych zakresem stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. WE L 370 z 31.12.1985, str. 8 oraz Dz. Urz. WE L 274 z 09.10.1998, str. 1) oraz rozporządzenia (WE) nr 561/2006; kontrole takie są wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i mogą być przeprowadzane wspólnie z polskimi organami kontrolnymi. Ponadto musi, co najmniej raz w roku zrealizować wspólny z właściwymi organami odpowiedzialnymi za kontakty wewnątrzwspólnotowe w zainteresowanych państwach członkowskich Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, program szkolenia w zakresie najlepszych praktyk kontrolnych oraz wymiany pracowników. Główny Inspektor Transportu Drogowego ma za zadanie także udzielać właściwym organom innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, niezbędnej pomocy i wyjaśnień w sytuacji, kiedy brak jest wystarczających danych do stwierdzenia w czasie kontroli drogowej przeprowadzanej na terytorium tego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, że kierowca pojazdu zarejestrowanego w Rzeczypospolitej Polskiej, naruszył przepisy w zakresie czasu jazdy i czasu postoju, obowiązkowych przerw i czasu odpoczynku.
Zgodnie z nowymi przepisami ustawy o transporcie drogowym – kierowca wykonujący przewóz drogowy zobowiązany jest do posiadania przy sobie oraz okazania na żądanie uprawnione organu kontroli: kartę opłaty drogowej, kartę kierowcy, zapisy urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy, czas jazdy i czas postoju, obowiązkowe przerwy i czas odpoczynku, a także zaświadczenie albo oświadczenie o czasie pracy kierowców, a dodatkowo osoby wykonujące transport drogowy – muszą posiadać wypis z licencji. Osoby, które wykonują przewóz drogowy osób przy wykonywaniu przewozów regularnych i specjalnych muszą posiadać odpowiednie zezwolenie lub formularz jazdy. Przy wykonywaniu międzynarodowych przewozów na potrzeby własne potrzebny jest dodatkowo formularz jazdy.
Ustawodawca określił również, że kierowca wykonujące przewóz drogowy rzeczy jest zobowiązany do posiadania dokumentów związanych z przewożonym ładunkiem, a także:
-
odpowiednie zezwolenie wymagane w międzynarodowym transporcie drogowym,
-
dokumenty wymagane przy przewozie drogowym towarów niebezpiecznych,
-
świadectwo wymagane zgodnie z Umową o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), sporządzonej w Genewie dnia 1 września 1970 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 49, poz. 254),
-
zezwolenie na przejazd pojazdu, z ładunkiem lub bez ładunku, o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości określone w odrębnych przepisach,
-
dokumenty wymagane przy przewozie zwierząt,
-
dokumenty wymagane przy przewozie odpadów,
-
certyfikat potwierdzający spełnienie przez pojazd odpowiednich wymogów bezpieczeństwa lub warunków dopuszczenia do ruchu, jeżeli jest wymagany;
-
w międzynarodowym transporcie drogowym – świadectwo kierowcy, pod warunkiem, że jest wymagane.
Według nowych przepisów ustawy o drogach publicznych za przejazd po drogach publicznych pojazdów nienormatywnych bez zezwolenia określonego w regulacjach o ruchu drogowym lub niezgodnie z warunkami podanymi w zezwoleniu nakłada się karę pieniężną na podmiot wykonujący przejazd oraz nadawcę, załadowcę lub spedytora przewożonego ładunku, pod warunkiem, że okoliczności sprawy i dowody jednoznacznie wskazują na to, że podmiot ten miał wpływ lub godził się na powstanie naruszenia obowiązków lub warunków przewozu drogowego.
Internetowa Kancelaria Prawna
www.SerwisPrawa.pl
