Spis treści
Prokurator zbada odmowę wykonania uzasadnionego zabiegu
Jak zapowiedział szef rządu, każda odmowa wykonania uzasadnionego zabiegu, będzie zgłaszana z urzędu do prokuratury, a prokurator będzie zobowiązany do badania, „dlaczego ktoś naraził życie i zdrowie kobiety i dlaczego ta osoba nie zdecydowała się na ratowanie zdrowia i życia”. Nowa polityka zakłada również, że szpital straci kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia w zakresie ginekologii, jeśli odmówi uzasadnionej terminacji ciąży, a tym samym sprowadzi zagrożenie na zdrowie i życie kobiety.
Klauzule sumienia do kontroli
Premier wskazał również, że klauzula sumienia nie może zastąpić oczywistego obowiązku każdego lekarza, którym jest ratowanie życia i zdrowia kobiety. Dlatego też upoważniono konsultanta krajowego do spraw ginekologii i konsultantów wojewódzkich do przeprowadzenia kontroli wszystkich klauzul sumienia.
Klauzula sumienia została uregulowana w art 39 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty. Przepis ten wskazuje, że lekarz może powstrzymać się od wykonania świadczeń zdrowotnych niezgodnych z jego sumieniem, z tym że ma obowiązek odnotować ten fakt w dokumentacji medycznej. Lekarz wykonujący zawód na podstawie stosunku pracy albo w ramach służby ma także obowiązek uprzedniego powiadomienia na piśmie przełożonego.
Zmiany w prawie po wyroku TK
Aktualnie trwają również prace nad zmianami w prawie, które nie tylko przywróciłyby stan sprzed wydanie wyroku przez TK Julii Przyłębskiej, ale również wprowadziłyby uprawnienie do terminacji ciąży w okresie pierwszych 12 tygodni. Projektami zajmie się niebawem Sejm. Tymczasem nadal nie milkną echa wydanego w 2020 roku ( i wspomnianego wyżej) wyroku TK, który odebrał kobietom prawo do aborcji w przypadku ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby, która zagraża jego życiu. Jak wskazał szef rządu, po wyroku TK Julii Przyłębskiej nastąpiła ucieczka od odpowiedzialności, a także nastąpiło przekierowanie uwagi prokuratury z ochrony życia i zdrowia kobiet na budowanie niepewności i lęku lekarzy, że jeśli będą ratowali życie i zdrowie kobiety, to czeka ich odpowiedzialność karna.
Podjęte decyzje mają zmienić powyższe status quo i zagwarantować kobietom – do czasu wejścia w życie niezbędnych zmian legislacyjnych – ochronę ich zdrowia i życia.
