W art. 58 KC zawarte zostały ogólne ograniczenia zasad swobody kształtowania treści czynności prawnej. Ograniczenia te odnoszą się zarówno do czynności jednostronnych, umów, a także innych czynności z zakresu prawa spadkowego i rodzinnego. Przepis ten wymienia następujące ograniczenia: ustawa, obejście ustawy, zasady współżycia społecznego. Skutkiem dokonania czynności prawnej sprzecznej z ustawą, bądź mającej na celu obejście ustawy lub sprzecznej z zasadami współżycia społecznego jest bezwzględna nieważność czynności prawnej. We współczesnym prawie polskim zasada swobody umów rozumiana jest szeroko. Zasada ta oznacza także swobodę o decydowaniu nie tylko o treści umowy, ale także o zawarciu bądź odmowie zawarcia umowy, wyborze kontrahenta, a także zmianie lub rozwiązaniu już istniejącego stosunku umownego. Takie ujęcie daje stronom możliwość tworzenia za każdym razem innych relacji pomiędzy sobą oraz co ważniejsze możliwość dopasowywania postanowień umownych do konkretnych sytuacji. Sztywne posługiwanie się regulaminami umów bądź jednakowymi warunkami umów mogłoby hamować rozwój stosunków gospodarczych
Zasada swobody umów wyraża zaem nic innego jak to, że strony, które zawierają ze sobą umowę mogą kształtować jej treść według własnego uznania, jednakże należy pamiętać, że treść lub cel umowy nie mogą być sprzeczne z ustawą, bądź zasadami współżycia społecznego. Ustawa jest pierwszym wyznacznikiem granicy, której nie może przekroczyć zasada swobody umów. Treść i cel umowy nie mogą być sprzeczne z normami o charakterze bezwzględnie wiążącym – łac. iuris cogentis. Przykładem przekroczenia tej granicy może być umowa, w której strony przenoszą własność nieruchomości pod warunkiem, bądź z zastrzeżeniem terminu, co jest niezgodne z art. 157 § 1 KC, który stanowi, że własność nieruchomości nie może być przeniesiona pod warunkiem ani z zastrzeżeniem terminu.
Jeśli chodzi o zasady współżycia społecznego – przyjęto, że ich naruszenie ma miejsce wówczas, gdy naruszone zostają zasady uczciwości i rzetelności kupieckiej, zasady sprawiedliwości i słuszności. Odwołanie się do zasad współżycia społecznego w art. 353 [1] oraz art. 58 KC ma charakter uniwersalny. Ograniczenia, które wynikają z wymienionych przepisów odnoszą się również do obrotu profesjonalnego np. postanowienie umowy, które ogranicza wolność działalności gospodarczej jednej ze stron narusza zasady współżycia społecznego i jest nieważne. Kolejnym przykładem naruszenia zasady swobody umów pod względem naruszenia zasad współżycia społecznego może być postanowienie umowy zastrzegające rażąco wygórowane odsetki. Takie postanowienie jest nieważne w tej części, w której w okolicznościach sprawy – zasady współżycia społecznego ograniczają zasadę swobody umów.
