W grudniu 2010 r. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów uznał za niedozwolone sześć klauzul stosowanych przez bank Millennium w regulaminach i umowach o kredyt hipoteczny. Powództwo w tej sprawie skierowała do sądu Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Przedsiębiorca skorzystał z przysługującego mu prawa i zaskarżył wyrok do Sądu Apelacyjnego. W dniu 21 października 2011 roku SA oddalił apelację banku Millennium, potwierdzając tym samym rozstrzygnięcie SOKiK.
Klauzule zakwestionowane przez UOKiK we wzorcach umownych kredytu hipotecznego stosowanych przez Millennium:
- „Kredyt jest indeksowany do CHF/USD/EUR, po przeliczeniu wypłaconej kwoty zgodnie z kursem kupna CHF/USD/EUR według Tabeli Kursów Walut Obcych obowiązującej w Banku Millennium w dniu uruchomienia kredytu lub transzy”.
- „W przypadku kredytu indeksowanego kursem waluty obcej kwota raty spłaty obliczona jest według kursu sprzedaży dewiz, obowiązującego w Banku na podstawie obowiązującej w Banku Tabeli Kursów Walut Obcych z dnia spłaty”.
- „Bank zastrzega sobie prawo do zmiany Regulaminu, w szczególności w przypadku wprowadzania nowych przepisów prawnych lub ich zmiany oraz dostosowania do koniecznych zmian wprowadzonych w obowiązującym w Banku systemie informatycznym”.
- „Bank zastrzega sobie prawo do zmiany cennika w okresie obowiązywania umowy kredytu, jeżeli wystąpi przynajmniej jedna z poniższych przyczyn:
• zmiana parametrów rynkowych, środowiska konkurencji, przepisów prawa, w szczególności
przepisów podatkowych i rachunkowych, stosowanych w sektorze bankowym,
• zmiana poziomu inflacji bądź innych warunków makroekonomicznych,
• zmiana zakresu lub formy świadczonych usług.” - „W przypadku, gdy w okresie obowiązywania umowy kredytu zwiększeniu ulegnie stosunek aktualnej wysokości salda zadłużenia kredytu wyrażonego w PLN do aktualnej wartości ustanowionych prawnie zabezpieczeń i/lub nastąpi zmiana wartości ustanowionych prawnie zabezpieczeń i/lub zagrożenie terminowej spłaty kredytu, i/lub pogorszenie się sytuacji finansowej Kredytobiorcy, Bank może zażądać ustanowienia dodatkowego prawnego zabezpieczenia kredytu i/lub zlecić zbadanie stanu prawnego i technicznego oraz określenia wartości rynkowej nieruchomości stanowiącej przedmiot zabezpieczenia na koszt Kredytobiorcy”.
- „Ostatni miesiąc ochrony ubezpieczeniowej, za który pobierana jest opłata z tytułu ubezpieczenia przypada w miesiącu, w którym do Banku wpłynie dostarczony przez Kredytobiorcę odpis z księgi wieczystej nieruchomości, o której mowa w § 2 ust. 5, z prawomocnym wpisem hipoteki/hipotek na rzecz Banku”.
Dwie z wymienionych powyżej klauzul dotyczą niejasnych kryteriów obliczania kursu walut stosowanych w przypadku rozliczania kredytów indeksowanych w stosunku do waluty obcej. Umowy odsyłają kredytobiorców do kursów ogłaszanych w tabeli walut obcych banku, bez dokładnego sprecyzowania na jakich zasadach bank ustala ogłaszane w swojej tabeli kursy. Sąd podzielił stanowisko Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, że bank nie precyzując sposobu ustalania kursu walut – może dowolnie ustalać jego wysokość, niekoniecznie w oparciu o obiektywne kryteria, na przykład o cenę wyznaczoną przez rynek walutowy czy średni kurs Narodowego Banku Polskiego. W zgodnej opinii sądu i Urzędu brak jasnych zasad ustalania przez banki kursów walut godzi w dobre obyczaje i rażąco narusza interesy konsumentów.
Kolejne postanowienie uznane za niedozwolone dotyczy nieprecyzyjnego określenia sytuacji, w której bank może zażądać ustanowienia dodatkowego zabezpieczenia kredytu i zlecania badania stanu prawnego oraz określenia wartości rynkowej nieruchomości stanowiącej przedmiot zabezpieczenia na koszt konsumenta. W określonym przypadku konsument nie jest w stanie określić, kiedy bank może wystąpić z takim żądaniem.
W innych zakwestionowanych klauzulach bank nieprecyzyjnie określa możliwość zmiany regulaminu świadczenia usług oraz cennika. Wymienione przesłanki, takie jak: zmiana poziomu inflacji czy wprowadzenie nowych przepisów prawnych dają bankowi możliwość modyfikacji warunków umowy w dowolnie wybranym przez siebie momencie.
Rozstrzygnięcie Sądu Apelacyjnego oznacza, że wyrok Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów o uznaniu klauzul banku Millennium za niedozwolone jest prawomocny. Po wpisaniu postanowień do Rejestru klauzul niedozwolonych zabronione będzie ich stosowanie we wzorcach umów przez wszystkie instytucje finansowe. Jeśli przedsiębiorcy mimo to będą stosowali wymienione powyżej klauzule, to UOKiK może wszcząć postępowanie w sprawie naruszenia zbiorowych interesów konsumentów i w konsekwencji nałożyć na przedsiębiorców karę w wysokości do 10% ubiegłorocznego przychodu.
