Komornik ma również obowiązek zachować w tajemnicy okoliczności sprawy, o których powziął wiadomość ze względu na wykonywane czynności. Oznacza to, że wykonując czynności zawodowe komornik musi stosować przewidziane prawem procedury a za ich naruszenie ponosi określoną odpowiedzialność. Zagadnienia związane z jego odpowiedzialnością reguluje Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006r., Nr 167, poz. 1191 ze zm.) oraz Ustawa z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964r., Nr 43, poz. 296 ze zm.).
Przy wykonywaniu czynności komornik podlega orzeczeniom sądu i prezesowi sądu rejonowego, przy którym działa.
Prezes sądu rejonowego, przy którym działa komornik, sprawuje nadzór nad jego działalnością a w szczególności:
- ocenia szybkość, sprawność i rzetelność postępowania poprzez badanie, czy w konkretnych sprawach nie zachodzi nieuzasadniona przewlekłość w podejmowaniu czynności,
- kontroluje prawidłowość prowadzenia biurowości i rachunkowości kancelarii komorniczej,
- bada kulturę pracy, w tym przestrzeganie wyznaczonych terminów czynności i przyjmowania interesantów oraz utrzymywanie kancelarii komorniczej na poziomie odpowiednim do godności urzędu i posiadanych środków,
- zawiadamia sąd o potrzebie wydania komornikowi zarządzeń zmierzających do należytego wykonywania egzekucji.
Ponadto sąd ma prawo z urzędu usuwać spostrzeżone uchybienia. Strona lub inna osoba, której prawa zostały przez czynności lub zaniechanie komornika naruszone, bądź zagrożone, może złożyć skargę do sądu rejonowego. Do rozpoznania skargi właściwy jest sąd, przy którym działa komornik.
Nadzór zwierzchni nad działalnością komorników sprawuje Minister Sprawiedliwości.
Nadzór ten nie może wkraczać w działania podlegające nadzorowi sądu i jest sprawowany przez prezesów sądów okręgowych, sędziów-wizytatorów a w zakresie kontroli finansowej – przez osoby upoważnione. Z kolei nadzór nad terminowością, rzetelnością i skutecznością postępowania egzekucyjnego sprawuje Krajowa Rada Komornicza. W ramach tego nadzoru organy samorządu komorniczego rozpatrują skargi na postępowanie komornika niedotyczące czynności egzekucyjnych i nie objęte nadzorem prezesa sądu. Chodzi głównie o skargi dotyczące naruszenia przez komornika powagi i godności urzędu.
Komornik jest obowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej przez własne niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu czynności.
Komornik ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą we wszystkich aspektach swojej działalności, tj. wtedy, gdy podejmuje czynności egzekucyjne jak i wtedy, gdy podejmuje inne czynności przekazane mu na mocy ustawy. Komornik ponosi odpowiedzialność za szkody majątkowe i niemajątkowe. Odpowiada on solidarnie ze Skarbem Państwa za wyrządzone szkody. Zatem poszkodowany działaniem komornika może według swego wyboru żądać odszkodowania od komornika, Skarbu Państwa albo od nich obu. Pokrzywdzonym może być zarówno dłużnik, jak i wierzyciel, a także osoba trzecia.
Komornik ma również obowiązek w terminie 4 dni przekazać uprawnionemu wyegzekwowane należności a jeżeli dopuści do opóźnienia, jest obowiązany zapłacić uprawnionemu odsetki od kwot otrzymanych i nierozliczonych w terminie
Ponadto komornik odpowiada dyscyplinarnie przed organami swojej korporacji zawodowej.
Orzekanie o odpowiedzialności dyscyplinarnej jest jedną z funkcji samorządu zawodowego komorników i należy do komisji dyscyplinarnej. Komornik podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej m.in. za naruszenie powagi i godności urzędu, rażącą obrazę przepisów prawa, podejmowanie czynności z rażącą zwłoką, naruszenie przepisów o właściwości miejscowej komornika. Karami dyscyplinarnymi są upomnienie, nagana, kara pieniężna do dwudziestokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia oraz wydalenie ze służby komorniczej. W przypadku ukarania komornika karą wydalenia ze służby komorniczej Minister Sprawiedliwości odwołuje komornika z zajmowanego stanowiska. Wydalenie ze służby komorniczej oznacza zakaz powoływania w przyszłości na stanowisko komornika.
