Tak rozumiana przemoc domowa jest przestępstwem znęcania się nad rodziną, które zostało uregulowane w art. 207 Kodeksu karnego. Zgodnie z powyższym przepisem, kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osoba najbliższą lub nad inną osoba pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osoba nieporadna ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Jeżeli czyn taki połączony jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Jeżeli następstwem tak określonych czynów jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. Przestępstwo znęcania się jest ścigane z urzędu, nie jest więc wymagana skarga osoby pokrzywdzonej.Najważniejszym krokiem w takiej sytuacji jest jak najszybsze złożenie zawiadomienia o przestępstwie przemocy domowej – może to zrobić ustnie lub pisemnie zarówno listem poleconym bądź osobiście np. na komisariacie Policji czy bezpośrednio w Prokuraturze . Od tego momentu bowiem każdy zgłaszający przestępstwo znęcania się nad rodzina staje się pokrzywdzonym. Ma on wówczas prawo do interwencji Policji, żądania, aby sprawca został zatrzymany na okres 48 godzin lub gdy jest nietrzeźwy został umieszczony w izbie wytrzeźwień. Pokrzywdzony uzyskuje także prawo do informacji o wszczęciu postępowania przygotowawczego lub odmowie jego wszczęcia. Jest to oczywiście tylko przykładowy katalog praw przysługujących pokrzywdzonemu na tym etapie postępowania.
W Internecie istnieje wiele stron, które oferują pomoc ofiarom przestępstwa przemocy domowej. W sytuacji bezpośredniego zagrożenia najlepiej jest niezwłocznie opuścić miejsce, w którym znajduje się nasz prześladowca i udać się po pomoc do najbliższej rodziny, sąsiadów czy w ostateczności do najbliższego schroniska. Schroniska są miejscem, gdzie wiele ofiar może znaleźć spokojny dom przynajmniej do momentu podjęcia właściwych kroków prawnych, numery telefonów do schronisk można znaleźć w książce telefonicznej, w Internecie, a także poprosić o pomoc Policję.
Nie należy zapominać, że na gruncie prawa cywilnego ofiara przestępstwa może również uzyskać potrzebną pomoc. Zgodnie z treścią art. 11 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, ofiara przemocy ma prawo złożenia do sądu wniosek o nakazanie sprawcy przestępstwa opuszczenia zajmowanego wspólnie mieszkania, jeżeli z powodu jego zachowania wspólne zamieszkiwanie jest szczególnie uciążliwe. Niestety ciężar udowodnienia, że eksmisja powinna zostać orzeczona przez sąd, spoczywa na wnioskodawca, a zatem na ofierze przemocy. Z drugiej strony pomocne w tym zakresie będą zeznania świadków, obdukcje lekarskie, czy nawet dokumenty potwierdzające, iż sprawca jest uzależniony od narkotyków czy alkoholu.
Niezależnie od wszystkiego ofiara przemocy w rodzinie powinna pamiętać, że nigdy nie jest sama ze swoim problemem i zawsze znajdzie potrzebną pomoc nie tylko wśród swoich bliskich, ale także w organach władzy państwowej. Nie wolno jednak nigdy się poddawać i sprawę należy rozwiązać jak najszybciej. Pamiętajmy też, że od wielu lat funkcjonuje w Polsce tzw. Niebieska Linia przeznaczona dla ofiar przemocy w rodzinie.
NIEBIESKA LINIA – TELEFONY
połączenie bezpłatne: codziennie w godz. 10.00-22.00 tel. 0-800-12-00-02
połączenie płatne (wg stawek danego operatora) 0-22-666-00-60
pon.-sob. 10.00-22.00,
niedz. i święta 10.00-16.00
