Spis treści
Majątek wspólny małżonków
Od chwili zawarcia małżeństwa znajdują zastosowanie przepisy określające, jakie składniki majątkowe wchodzą do majątku wspólnego – oczywiście w przypadku, gdy małżonkowie nie podpisali intercyzy. Dla ustalenia składu majątku wspólnego ważny jest zatem czas, w którym zaistniały już niektóre uprawnienia o charakterze majątkowym. Należy wskazać, że do majątku wspólnego należą w szczególności:
- pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;
- dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;
- środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;
- kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.).
Majątek osobisty małżonków
Kodeks rodzinny i opiekuńczy określa zamknięty katalog składników majątku osobistego każdego z małżonków. Oznacza to, że w skład majątku osobistego każdego z małżonków wchodzą tylko i wyłącznie wymienione w nim składniki. Zgodnie z art. 33 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą:
- przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;
- przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;
- prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;
- przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;
- prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;
- przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;
- wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;
- przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;
- prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy;
- przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Pozostałe – niewymienione powyżej przedmioty, nie wchodzą do majątku osobistego, ale do majątku wspólnego.
Z powyższego jednoznacznie wynika, że przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Jeśli zatem mieszkanie (lub inne składniki majątku) zostało nabyte przed zwarciem związku małżeńskiego, to stanowi ono wyłączną własność tego małżonka.
Odpowiadając na zadane pytanie, należy wskazać, że w myśl przepisu 51[1] kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, każdy z małżonków zarządza samodzielnie swoim majątkiem. Wobec tego, wyłączny właściciel nieruchomości nie potrzebuje zgody małżonka na zbycie np. mieszkania. Co więcej, małżonek nie może również sprzeciwić się dokonaniu tej czynności.
Podstawa prawna:
art. 31,art. 33, art. 511 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. 1964 nr 9 poz. 59)