Wspólnicy złożyli skargę kasacyjną. Naczelny Sąd Administracyjny skargę tę jednak oddalił. Stwierdził przy tym, że:
Skarżący, którzy nabyli działkę już po dniu wejściu w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie mogą skutecznie zarzucać planowi naruszenie ich interesu prawnego do zagospodarowania działki innego niż ustala plan, gdyż nabywając działkę pod rządem zaskarżonego planu skarżący nabyli tylko takie uprawnienia, które zostały współukształtowane w szczególności przez zaskarżony plan i są z tym planem zgodne.
Wyrok NSA z dnia 13 maja 2009 roku, sygn. akt II OSK 1715/08
Potwierdzając stanowisko Sądu I instancji, Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że Skarżący w trybie art.101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym musi wykazać naruszenie swego interesu prawnego lub uprawnienia przez zaskarżoną uchwałę, polegające na istnieniu bezpośredniego związku pomiędzy zaskarżoną uchwałą a własną, indywidualną i prawnie gwarantowaną sytuacją (nie zaś sytuacją faktyczną). Taki związek musiałby istnieć w chwili wprowadzenia w życie danego aktu i powodować następstwo w postaci ograniczenia lub pozbawienia skarżącego konkretnych – mających oparcie w przepisach prawa materialnego – uprawnień.
W omawianej sprawie skarżący nie posiadali takiego interesu prawnego ani przed uchwaleniem zaskarżonego planu, ani w dniu jego uchwalenia, ani w dniu jego wejścia w życie – gdyż do tego dnia skarżący nie mieli tytułu prawnego do tej działki. "Interes prawny powstały już -pod rządami- uchwały (…) uwzględnia jej treści, jest nią od początku ukształtowany i o jego naruszeniu tym aktem nie można w ogóle mówić. Naruszenie będzie zatem możliwe tylko w odniesieniu do takich interesów, które istniały na danym obszarze przed wydaniem aktu, albo też istniały jako pierwotnie niezwiązane z aktem, a następnie zostały "poddane" pod taki akt, już w trakcie jego obowiązywania." (A.Duda "Interes prawny w polskim prawie administracyjnym" C.H.Beck, Warszawa 2008, s.258). Sąd I instancji ustalił również, że skarżącym nie przysługuje legitymacja skargowa, co uniemożliwiło Sądowi I instancji dokonanie oceny zasadności zarzutów na temat planu, a nawet – formułowanie jakichkolwiek ocen na temat zaskarżonego planu. W szczególności, z braku prawidłowej skargi niedopuszczalne było badanie zgodności planu z wcześniejszym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania gminy.
