Nowelizacja dodaje do przedmiotowej ustawy dwie definicje takich pojęć, jak transeuropejska sieć drogowa oraz służby ratownicze. Pojęcie „transeuropejska sieć drogowa” definiuje sieć drogową określoną w decyzji nr 1692/96 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie wspólnotowych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej (Dz. Urz. WE L 228 z 09.09.1996, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 2, str. 364, z późn. zm.). Z kolei „służby ratownicze” są to jednostki ochrony przeciwpożarowej w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229, z późn. zm.2)) oraz zespoły ratownictwa medycznego w rozumieniu ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410, z 2007 r. Nr 89, poz. 590 i Nr 166, poz. 1172 oraz z 2008 r. Nr 17, poz. 101).
W rozdziale 2a określono zarządzanie tunelami położonymi w transeuropejskiej sieci drogowej. Zgodnie z art. 24 zarządzanie tunelem położonym w transeuropejskiej sieci drogowej, będącym na etapie projektowania, budowy lub w użytkowaniu, o długości powyżej 500 m należy do zarządcy drogi o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.
Do obowiązków zarządzającego tunelem należy w szczególności sporządzanie dokumentacji bezpieczeństwa tunelu oraz jej aktualizowanie, a także sporządzanie sprawozdań z każdego pożaru oraz wypadku, w którym są ranni lub zabici albo naruszona została konstrukcja tunelu, który wydarzył się w tunelu i przekazywanie ich w terminie 2 tygodni od wystąpienia pożaru lub wypadku do wojewody, urzędnika zabezpieczenia, służb ratowniczych i Policji.
Ponadto do jego obowiązków należy organizowanie szkoleń i ćwiczeń dla pracowników zarządzającego tunelem, służb ratowniczych i Policji we współpracy z urzędnikiem zabezpieczenia oraz Policją oraz przygotowywanie planów bezpieczeństwa określających zasady postępowania w razie pożaru, wypadku, awarii technicznej lub katastrofy budowlanej. Natomiast do zadań wojewody należy nadzór nad zapewnieniem bezpieczeństwa tunelu. Sprawowanie nad zapewnieniem bezpieczeństwa tunelu ma zapewnić przez m.in. wydawanie pozwolenia na użytkowanie tunelu, wyłączanie z użytkowania lub ograniczenie użytkowania tunelu, jeżeli nie są spełnione wymagania bezpieczeństwa oraz określanie warunków umożliwiających wznowienie użytkowania tunelu. Ponadto w tym celu musi przeprowadzać regularnie badania oraz kontrole tunelu oraz opracowywać odnośnych wymagań bezpieczeństwa oraz kontrolować umieszczania w siedzibie urzędnika zabezpieczenia planów bezpieczeństwa, a także określać procedury natychmiastowego zamknięcia tunelu w razie wypadku, w którym są ranni lub zabici albo naruszona została konstrukcja tunelu, katastrofy budowlanej lub awarii technicznej.
W przypadku stwierdzenia na podstawie sprawozdania, że tunel nie spełnia wymagań bezpieczeństwa, wojewoda powiadamia zarządzającego tunelem i urzędnika zabezpieczenia o konieczności podjęcia działań zwiększających bezpieczeństwo tunelu. W takiej sytuacji wojewoda musi określić warunki użytkowania tunelu lub ponownego otwarcia tunelu, które będą stosowane do czasu wprowadzenia środków zaradczych lub innych ograniczeń. Natomiast w sytuacji, gdy tunel nie spełnia wymagań bezpieczeństwa, a podjęte środki zaradcze obejmują zasadniczą zmianę konstrukcji tunelu lub sposobu jego użytkowania, wojewoda musi przeprowadzić analizę ryzyka dla danego tunelu.
Zarządzający tunelem musi sporządzać dokumentację bezpieczeństwa, określać środki zapobiegawcze i ochronne oraz reagowania na potencjalne zdarzenia, konieczne dla zapewnienia bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego w tunelu, uwzględniając w tym strukturę ruchu drogowego i inne uwarunkowania związane z konstrukcją i otoczeniem tunelu. Dokumentacja bezpieczeństwa stanowi integralną część dokumentacji tunelu, gromadzonej przez zarządzającego tunelem w związku z procesem inwestycyjnym oraz użytkowaniem tunelu.
Dodatkowo zarządzający tunelem może w uzgodnieniu z wojewodą powołać urzędnika zabezpieczenia. Urzędnik zabezpieczenia jest niezależny w zakresie wykonywania swoich obowiązków i może wykonywać swoje zadania w odniesieniu do kilku tuneli położonych na obszarze działania zarządzającego tunelem. Do jego obowiązków należy w szczególności koordynacja współpracy zarządzającego tunelem ze służbami ratowniczymi i Policją, udział w przygotowaniu planów bezpieczeństwa, a także udział w planowaniu, wdrażaniu i ocenie działań podejmowanych w razie wypadku, w którym są ranni lub zabici albo naruszona została konstrukcja tunelu, lub w razie katastrofy budowlanej oraz kontrola przeszkolenia pracowników zarządzającego tunelem oraz udział w organizowaniu ćwiczeń. Ponadto obowiązkiem urzędnika zabezpieczenia należy wspólna ze służbami ratowniczymi i Policją ocena ćwiczeń i sporządzenie sprawozdania zawierającego wnioski z przeprowadzonych ćwiczeń oraz wnioski dotyczące oceny stanu bezpieczeństwa tunelu i wydawanie opinii w sprawach oddawania tunelu do użytkowania, polegające w szczególności na opiniowaniu dokumentacji bezpieczeństwa.
Reasumując, można stwierdzić, iż wejście w życie tej ustawy zapewni bezpieczną realizacje budowy oraz użytkowanie tuneli położonych w transeuropejskiej sieci drogowej. Nowelizacja ustaw ma zapewnić w przyszłości taki sam poziom bezpieczeństwa ruchu drogowego w tunelach w transeuropejskiej sieci drogowej, jaki istnieje na obszarze państw Unii Europejskiej.
