Projekt rozporządzenia przewiduje, że ustalenie limitów środków Funduszu Pracy dla województw uzależnione będzie od rodzaju zadań podlegających finansowaniu z Funduszu Pracy. Zadania, o których mowa podzielone zostały na trzy grupy. Do pierwszej z nich zaliczono podstawowe wydatki o charakterze obligatoryjnym, do drugiej wydatki na finansowanie programów na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej, natomiast trzecia grupa zawiera pozostałe wydatki fakultatywne.
Wyznaczenie kwot środków Funduszu Pracy na finansowanie poszczególnych grup zadań będzie dokonywane w poszczególny sposób w zależności od grupy zadań. W przypadku wydatków o charakterze obligatoryjnym środki nie będą limitowane, co oznacza, że kwota środków Funduszu Pracy, jaka powinna być przekazana przez dysponenta Funduszu Pracy powinna umożliwić sfinansowanie tych wydatków w pełnym zakresie i wysokości stosownie do potrzeb. Wielkość środków na finansowanie programów na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej będzie ustalona według określonego w rozporządzeniu wzoru algorytmu. Preferowane będą województwa – na terenie – których jest najwyższa stopa bezrobocia, ale równocześnie w rezultacie między innymi skuteczności działań urzędów pracy liczba wyrejestrowanych bezrobotnych jest wyższa niż liczba nowozarejestrowanych. Dodatkowo preferowane będą województwa, w których występuje duży udział bezrobotnych w wieku powyżej 50 roku życia oraz bezrobotnych w wieku do 25 lat. Zgodnie z ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy projekt przewiduje, że podział środków na finansowanie aktywnych form przeciwdziałania bezrobociu i innych fakultatywnych zadań dokonywany będzie przez dysponenta Funduszu Pracy na województwa, natomiast podział na poszczególne samorządy powiatowe w województwie dokonywany będzie przez samorząd wojewódzki wg kryteriów ustalonych przez sejmik wojewódzki. Natomiast na finansowanie pozostałych zadań – kwoty środków Funduszu Pracy dla samorządów powiatowych – w województwach – ustalane będą proporcjonalnie do liczby zarejestrowanych w poszczególnych województwach bezrobotnych. Dopuszczenie tego kryterium wynika z tego, że podstawowymi wydatkami w tej grupie zadań są między innymi wydatki ponoszone na koszty przekazywania bezrobotnym należnych świadczeń, zakup lub druk kart rejestracyjnych niezbędnych do ustalenia uprawnień oraz koszty korespondencji i komunikowania się z bezrobotnymi i pracodawcami. Z kolei kwoty środków Funduszu Pracy, jakie mogą być wydatkowane „na finansowanie pozostałych zadań” przez samorządy województw ustalane będą proporcjonalnie do udziału liczby powiatowych urzędów pracy na terenie województwa, do łącznej liczby tych urzędów w kraju.
Dysponent Funduszu Pracy posiada rezerwę wynoszącą 10% na finansowanie zadań na rzecz promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej oraz 5% na finansowanie innych fakultatywnych zadań. Dysponent Funduszu Pracy – z własnej inicjatywy lub na wniosek marszałków województw – będzie mógł przyznać z rezerwy dodatkową kwotę, w szczególności samorządom województw i powiatów, na terenie, których nastąpiło znaczne pogorszenie sytuacji na rynku pracy, miały miejsce klęski żywiołowe o znacznym zakresie i skutkach, realizowane są programy dotyczące restrukturyzacji zatrudnienia na podstawie ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy oraz wysokiej efektywności oraz realizowane są programu regionalne –na wniosek marszałków województw, mogą być przyznawane dodatkowe środki z „rezerwy” będącej w dyspozycji Ministra, a także istnieje możliwość realizacji programów o wysokiej efektywności, w tym współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej. Dysponent Funduszu Pracy może, z własnej inicjatywy lub na wniosek starosty przyznać z 5% rezerwy, dodatkowe kwoty środków Funduszu Pracy na finansowanie innych fakultatywnych zadań.
