Pracownicy pracujący dłużej, niż 10 lat mają prawo do 26 dni roboczych płatnego wypoczynku. Pracownikom o krótszym stażu przysługuje natomiast 20 dni urlopu wypoczynkowego. Przy ustalaniu uprawnień urlopowych pracodawca musi uwzględnić ukończone przez zatrudnionego szkoły liczone do stażu pracy. Do stażu liczy się zasadniczo okres nauki przewidziany programem, ale nie wyższy niż:
-
3 lata – z tytułu ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej
-
5 lat – z tytułu ukończenia średniej szkoły ogólnokształcącej
-
6 lat – z tytułu ukończenia szkoły policealnej
-
8 lat – z tytułu ukończenia szkoły wyższej
Okresy edukacji lub zatrudnienia nie podlegają sumowaniu. Przykładowo, jeśli zatrudniony ukończył liceum, następnie szkołę policealną i studia, liczymy staż ośmioletni. Należy też zaznaczyć, że w ustawodawca premiuje tu jedynie naukę „skuteczną” – komuś, kto studia podjął ale ich nie zakończył zdobyciem dyplomu ośmioletni dodatek nie przysługuje. Oprócz powyższej zasady pracownikom pracującym w szczególnie uciążliwych warunkach (np. górnicy) przysługuje dodatkowo kilka lub kilkanaście dni urlopu rocznie.
Długość przysługującego urlopu jest proporcjonalna do wymiaru czasu pracy. Zatrudnionym na pół etatu przysługuje odpowiednio połowa urlopu, czyli zamiast 26 dni – 13 dni, jeśli ich staż wynosi powyżej 10 lat i 10 dni, jeżeli jest on krótszy. Podobnie liczymy należny urlop dla pracowników zatrudnionych na inną część etatu, jak rozśnież w przypadku zmiany zatrudnienia w czasie roku kalendarzowego. Jeżeli pracownik przez pewien okres roku pracował na część etatu, potem natomiast na cały, jego urlop rozliczamy proporcjonalnie. Przykładowo gdy pracownik był zatrudniony przez okres 6 miesięcy na pół etatu, przez resztę roku natomiast na cały, a ma staż pracy, który uprawnia go do 26 dni urlopu, to przysługuje mu 13 dni urlopu z tytułu zatrudnienia na pełnym etacie oraz 7,5 dnia tytułem zatrudnienia na 1/2 etatu, a po zaokrągleniu 21 dni. Czas urlopu liczy się u każdego z pracodawców z osobna. Jeśli pracownik część roku przepracował u jednego pracodawcy, a część roku u innego, np. po pół roku u każdego, to przysługuje mu połowa urlopu u starego pracodawcy i połowa u nowego. Jeżeli pracownik nie wykorzystał jednak u poprzedniego pracodawcy przysługującego mu urlopu, to pracodawca wypłaca mu ekwiwalent pieniężny. Jest on równy wysokości normalnej płacy, jaką pracownik otrzymałby, gdyby w tym czasie normalnie pracował. Do nowego pracodawcy pracownik zawsze przychodzi z czystym kontem urlopowym, a za każdy przepracowany miesiąc przysługuje mu 1/12 część urlopu.
Zgodnie z Kodeksem Pracy, pracodawca może podzielić urlop jedynie na wniosek zatrudnionego. Ponadto co najmniej dwa tygodnie wolnego w roku pracownik otrzymać powinien bez przerw i podziałów. Nie oznacza to, że musi być to 14 dni urlopu: do tego czasu wlicza się bowiem niedziele i inne dni wolne. W praktyce więc zgodne z przepisami jest udzielenie 10-dniowego wolnego w trybie ciągłym, do wymaganego okresu 14 dni uzupełnią je weekendy.
Więcej Money
