Doradca podatkowy to zawód zaufania publicznego powołany ustawą o doradztwie podatkowym z 5 lipca 1996 r. Doradcą podatkowym może być osoba fizyczna, która spełnia łącznie następujące warunki:
• ma pełną zdolność do czynności prawnych;
• korzysta z pełni praw publicznych;
• jest nieskazitelnego charakteru i swoim dotychczasowym postępowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu doradcy podatkowego;
• posiada wyższe wykształcenie;
• odbyła w Polsce dwuletnią praktykę zawodową;
• złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin na doradcę podatkowego;
• wystąpiła z wnioskiem o wpis na listę, nie później niż w okresie 3 lat od złożenia egzaminu na doradcę podatkowego.
Doradca podatkowy musi posiadać wysokie kwalifikacje, specjalistyczną wiedzę oraz bogate doświadczenie z zakresu szeroko rozumianego prawa finansowego oraz innych dziedzin prawa. Jego wysokie kwalifikacje potwierdzone są zdanym egzaminem państwowym. Przepisy ustawy o doradztwie podatkowym nakazują doradcom podatkowym stale podnosić swoje kwalifikacje poprzez udział w konferencjach, seminariach i szkoleniach. Każdy doradca obowiązkowo jest członkiem Krajowej Izby Doradców Podatkowych, która czuwa nad prawidłowym wykonywaniem zawodu.
Do zadań doradcy podatkowego należą głównie:
- udzielanie porad, opinii i wyjaśnień;
- prowadzenie ksiąg i innych ewidencji;
- sporządzanie zeznań i deklaracji podatkowych;
- reprezentowanie klientów w postępowaniu przed organami podatkowymi we wszystkich instancjach oraz przed sądami administracyjnymi.
Doradca podatkowy ma szerokie uprawnienia, bowiem może występować jako pełnomocnik w postępowaniu podatkowym i kontrolnym przed organami skarbowymi, a także w postępowaniu administracyjnym przed NSA, wraz z możliwością wniesienia kasacji. Ponadto, doradca podatkowy doradca podatkowy może pomóc w korzystaniu z funduszy unijnych i wskazać inne możliwości związane z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej.
Należy pamiętać o tym, że doradca podatkowy jest zawodem zaufania publicznego i obowiązuje go zachowanie tajemnicy zawodowej, również po zakończeniu obsługi klienta. Jest on zobowiązany postępować zgodnie z zasadami etyki zawodowej. Podstawowe zasady etyki zawodowej doradcy podatkowego stanowią m.in., że doradca podatkowy ma wykonywać czynności zawodowe według najlepszej woli i wiedzy, uczciwie i rzetelnie z zachowaniem należytej staranności, mając na uwadze przepisy prawa oraz dobro klienta.
Wynagrodzenie za czynności prowadzone przez doradcę podatkowego ustalane jest na podstawie indywidualnej umowy z klientem. Warto pamiętać o tym, że przed nawiązaniem współpracy można zażądać od doradcy podatkowego przedstawienia cennika usług. Prawo nie przewiduje jakichkolwiek regulacji, które określałyby minimalne lub maksymalne kwoty za poszczególne czynności doradcy.
