Spis treści
Wyodrębnienie własności lokali
Aktualnie art. 3 ust. 5 upol mówi bowiem, że wielkość powierzchni wspólnej wynika „ze stosunku powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej całego budynku”. Dzięki takiemu zapisowi do końca roku istnieje możliwość obniżenia podatku od nieruchomości w zakresie budynków i gruntów nawet o 99%. Nowy zapis usuwa taką możliwość poprzez zmianę brzmienia omawianego przepisu na następujący: „Jeżeli wyodrębniono własność lokali, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od gruntu oraz od części budynku stanowiących nieruchomość wspólną w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. nr 80, poz. 903 oraz z 2004 r. nr 141, poz. 1492) ciąży na współwłaścicielach w zakresie odpowiadającym ich udziałowi w nieruchomości wspólnej.” Podpisanie nowelizacji ustawy przez Prezydenta RP wiąże się z wejściem w życie zmienionych przepisów podatkowych od 1 stycznia 2016 r.
Względy techniczne
Brzmienie art. 1a ust. 1 pkt. 3 upol przed zmianą wskazuje, że opodatkowaniu podlegają grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej tj. „grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą […] chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych”. Oznacza to możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej dla budynków nie tylko w przypadkach, gdy np. popadły one w ruinę, groziły zawaleniem, ale też gdy brak jest obiektywnej możliwości ich wykorzystania w działalności danego przedsiębiorcy. W związku z niedookreślonym i wieloznacznym pojęciem względów technicznych, którego nie zdefiniowano w ustawie podatkowej, przedsiębiorcy opierali się na wykładni językowej oraz opiniach wykonanych przez rzeczoznawców budowlanych, określających brak możliwości ich użytkowania. Począwszy od 1 stycznia 2016 r. przepis ten zostanie zmieniony – interesujący podatników fragment trafi do art. 2a ust. 3 upol i przyjmie brzmienie: „Do gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie zalicza się […] budynków, budowli lub ich części, w odniesieniu do których została wydana decyzja ostateczna organu nadzoru budowlanego, o której mowa w art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.[9])), lub decyzja ostateczna organu nadzoru górniczego, na podstawie której trwale wyłączono budynek, budowlę lub ich części z użytkowania.” Oznacza to, że możliwość zastosowania preferencji podatkowych zachowają tylko te obiekty budowlane, dla których odpowiednie organy państwowe nakazały rozbiórkę i trwale wyłączyły te obiekty z użytkowania.
