Stawka dzienna ustalana jest przez sąd i nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego wynagrodzenia, które aktualnie wynosi 1317 zł, ani też przekraczać jej czterystukrotności. Możliwość ukarania za niezłożenie zeznania podatkowego i niezapłacenie należnego podatku uznanego za przestępstwo skarbowe ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło:
– 5 lat – w przypadku, gdy jest ono zagrożone karą grzywny, karą ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 3 lat;
-10 lat – w przypadku, gdy jest ono zagrożone karą pozbawienia wolności przekraczającą 3 lata.
W sytuacji, gdy przed upływem tych terminów zostanie wszczęte postępowanie przeciwko sprawcy przestępstwa skarbowego, to wówczas następuje przedłużenie biegu przedawnienia o odpowiednio kolejne 5 lat i 10 lat. W wypadku zakwalifikowania czynu jako wykroczenia skarbowego, karalność ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok. Jeśli przed upływem tego terminu wszczęto postępowanie przeciwko sprawcy, karalność czynu ustaje z upływem 2 lat od zakończenia tego roku. Bieg przedawnienia przestępstwa i wykroczenia skarbowego rozpoczyna się z końcem roku, w którym upłynął termin płatności należności podatkowej.
Warto wiedzieć
Warto wiedzieć o tym, że zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Oznacza to, że na skutek upływu czasu zobowiązanie podatkowe wygasa z mocy samego prawa i organ podatkowy nie może skutecznie domagać się od podatnika jego zapłaty. Ponadto należy uwypuklić, iż okres ten może być przedłużony w wypadkach przerwania i zawieszenia biegu terminu przedawnienia, uregulowanych w ustawie Ordynacja podatkowa. Może to nastąpić w wyniku zastosowania np.: środka egzekucyjnego czy wniesienia do sądu administracyjnego skargi na decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego. Natomiast zobowiązania podatkowe zabezpieczone hipoteką lub zastawem skarbowym nie ulegają przedawnieniu, ale po upływie terminu przedawnienia zobowiązania te mogą być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki lub zastawu.
