Spis treści
Pracownicze koszty uzyskania przychodów
Rozliczenie pracowniczych kosztów uzyskania przychodów wpływa na finalną wysokość dochodów podlegających opodatkowaniu PIT, co oznacza, że pracownik płaci niższy PIT. Pracownicze koszty mają rekompensować pracownikowi wydatki związane z dojazdem do pracy. Stąd ich wysokość (określona w ustawie PIT) zależy od tego, czy pracownik mieszka w miejscowości, w której znajduje się zakład pracy, czy też musi dojeżdżać z innej miejscowości oraz od tego, czy pracuje u jednego pracodawcy, czy u kilku.
Wyższe koszty uzyskania przychodu
Zgodnie z przepisami obowiązującymi do 1 października, pracownik, który mieszka w miejscowości, w której znajduje się zakład pracy, ma prawo do pomniejszenia przychodów uzyskanych z pracy o 111,25 zł miesięcznie, czyli maksymalnie 1 335 zł za cały rok podatkowy. Natomiast pracownik dojeżdżający z innej miejscowości korzysta z prawa do odliczenia kosztów w wysokości 139,06 zł miesięcznie (nie więcej niż 1 668,72 zł za rok podatkowy). Co istotne, aby rozliczyć koszty, pracownik nie musi dokumentować poniesionych wydatków, np. częstotliwości dojazdów do pracy, wymiaru czasu pracy, odległości pomiędzy zakładem pracy a miejscem zamieszkania, czy też kwot związanych z używaniem własnego środka transportu (np. wydatków na paliwo).
Podniesienie kosztów uzyskania przychodów
Od 1 października obniżeniu stawki podatku PIT z 18 do 17 proc. towarzyszy również obniżenie kosztów pracy przez co najmniej dwukrotne podniesienie kosztów uzyskania przychodów dla pracowników. Koszty po zmianach wynoszą:
- 250 zł miesięczne (jednoetatowcy) obecnie 111,25 zł,
- 300 zł miesięczne (jednoetatowcy, dojeżdżający) obecnie 139,06 zł,
- 3 000 zł roczne (jednoetatowcy) obecnie 1 335,00 zł,
- 3 600 zł roczne (jednoetatowcy, dojeżdżający) obecnie 1 668,72 zł,
- 4 500 zł roczne (wieloetatowcy) obecnie 2 002,05 zł,
- 5 400 zł roczne (wieloetatowcy, dojeżdżający) obecnie 2 502,56 zł.
Szacuje się, że roczny zysk podatnika, który zarabia 2 250 zł (minimalne wynagrodzenie za pracę w 2019 r.) wyniesie 472 zł. Natomiast przy zarobkach 4 765 zł (przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej prognozowane na 2019 r.), będzie to rocznie 732 zł.
Co w sytuacji, gdy pracownik poniósł wyższe wydatki na dojazd do pracy komunikacją publiczną niż koszty określone w ustawie o podatku dochodowym?
Jeśli osoba dojeżdżająca do pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej wydała na dojazd więcej, niż wynoszą koszty określone kwotowo w ustawie PIT, wówczas może w rozliczeniu rocznym – zamiast kosztów kwotowych – uwzględnić faktycznie poniesione wydatki. Musi je jednak udokumentować imiennymi biletami okresowymi (art. 22 ust. 11 ustawy PIT). Należy przy tym pamiętać, że ustawa o podatku dochodowym nie przewiduje odliczania w ramach kosztów pracowniczych faktycznych wydatków na paliwo pracownika, który dojeżdża do pracy własnym samochodem, jak również wydatków na taksówkę.
Podstawa prawna:
Art. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw.
