Odpowiada: Monika Byczyńska, biegły rewident w Baker Tilly Poland
Opłaty poniesione za podnoszenie kwalifikacji nie znajdują się w katalogu wydatków, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Wcześniej należy jednak ustalić czy przedsiębiorca dzięki studiom nabędzie umiejętności i wiedzę, które przydadzą się do prowadzenia działalności.
Jeśli zdoła udowodnić, że nauka okazała się przydatna w pracy będzie mógł wówczas zakwalifikować wydatki związane ze studiami jako koszty uzyskania przychodu.
Przykład:
Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, która polega na świadczeniu usług projektowych. Projekty wymagają podpisania i opieczętowania, co mogą robić wyłącznie osoby, które posiadają odpowiednie uprawnienia. Aby nie korzystać z usług innych osób i w ten sposób zmniejszyć koszty prowadzenia działalności, podatnik poszedł na studia, które pozwoliły nabyć mu stosowne uprawnienia. W tej sytuacji Urząd Skarbowy uznał, że istnieje związek między wydatkami na kształcenie a profilem działalności prowadzonej przez przedsiębiorcę.
Istnieją również sytuacje, w których wydatki na zdobywanie nowych kwalifikacji nie do końca mają związek z rodzajem prowadzonej działalności, a które również mogą zostać uznane są za koszt podatkowy. Zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej W Katowicach ( z dnia 25.02.2011 r., nr IBPBI/1/415-1270/10?WRz) należą do nich wydatki poniesione na studia o specjalności zarządzanie firmą. Podatnik w tym wypadku argumentował, że dzięki zdobytej wiedzy znacznie ograniczył ryzyko błędnych decyzji dotyczących zarządzania swoim przedsiębiorstwem, co ma znaczenie dla wyników finansowych firmy.
Należy jednak pamiętać, że nie można uznać za koszt wydatków, które są niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak np. nauka języka obcego, jeśli podatnik nie prowadzi działalności za granicą lub nie nawiązuje z współpracy z kontrahentami spoza Polski.
