Zgodnie z art. 3 ustawy o sporcie z dnia 25 czerwca 2010 r., która zastąpiła ustawę o kulturze fizycznej z 18 stycznia 1996 r., działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Natomiast wedle ustępu drugiego tego artykułu klub sportowy działa jako osoba prawna. Przytoczona powyżej ustawa definiuje sport jako wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. W treści ustawy brak jest dalszych wymogów odnoszących się do klubów sportowych. Wydaje się zatem, że w celu osiągnięcia statusu klubu sportowego wymagane jest prowadzenie (i) działalności sportowej (ii) jako osoba prawna. Spełnienie tych dwóch przesłanek powinno ex lege nadawać danemu podmiotowi status klubu sportowego.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych (u.p.d.o.p.) w art. 17 ust.1 pkt 5a zwalnia z podatku dochody klubów sportowych, przeznaczone i wydatkowane w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży w kategoriach wiekowych młodzików, juniorów młodszych, juniorów i młodzieżowców do 23. roku życia. Zatem punkt 5a jako przesłankę zwolnienia przewiduje przeznaczenie dochodów klubów sportowych na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży. Pewne trudności w praktyce może powodować fakt, iż nie ma definicji ustawowej terminu „szkolenia sportowego”. Pewne jest natomiast, że dochody klubów sportowych korzystają ze zwolnienia w części, w jakiej przeznaczone zostaną na szkolenia i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży.
Wobec powyższego powstaje pytanie, czy uzasadniony jest pogląd, zgodnie z którym przesłanką niezbędną do uzyskania statusu klubu sportowego, a tym samym warunkującą skorzystanie z ww. zwolnienia przewidzianego w u.p.d.o.p., jest odpowiednia zmiana umowy spółki, tj. wprowadzenie do tej umowy postanowienia, z którego jasno wynikałoby, że spółka jest klubem sportowym w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie. Bez wprowadzenia wspomnianej zmiany w umowie spółki, zgodnie z ostatnio zaprezentowanym poglądem organu podatkowego, skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 5a u.p.d.o.p. nie jest możliwe.
Należy stwierdzić, że takie stanowisko nie znajduje odzwierciedlenia w obecnie obowiązujących przepisach. Z treści uzasadnienia do projektu ustawy o sporcie wynika, że „(…) projekt ustawy nie wprowadza ograniczeń co do formy prawnej klubu sportowego, osoby zainteresowane same powinny decydować o formie klubu zgodnie z ich określonymi potrzebami i możliwościami”.
Wydaje się, że w braku definicji legalnej klubu sportowego, a także wobec zamierzonego przez ustawodawcę braku formalizmu dotyczącego formy prawnej klubu sportowego, decydujące znaczenie powinien mieć charakter działalności podejmowanej przez dany podmiot. W przypadku, gdy osoba prawna prowadzi działalność sportową, w zakres której wchodzi szkolenie lub/i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży, dochód tego podmiotu powinien korzystać z omawianego zwolnienia bez względu na treść umowy/statutu danego podmiotu. Zawarcie w umowie spółki czy statucie postanowień wprost wskazujących, że podmiot jest klubem sportowym, z pewnością jest istotnym elementem wyróżniającym, ale nie warunkuje on możliwości skorzystania z przywilejów przewidzianych w u.p.d.o.p. wynikających z takiego statusu.
Aldona Leszczyńska-Mikulska, Adam Jerzykowski, Zespół Doradztwa Podatkowego kancelarii Wardyński i Wspólnicy
www.portalprocesowy.pl
