Polski rząd szukając oszczędności w kieszeniach obywateli zmodyfikował przepisy podatkowe, tak aby nie podnosić stawek podatkowych i zwiększyć wpływy do państwowego budżetu. Jak tego dokonał? Odpowiedź jest bardzo prosta – likwidując niektóre ulgi podatkowe lub przekształcając je tak, aby jedynie nieliczni obywatele mogli z nich skorzystać. Tak też jest w przypadku ulgi na dziecko. Generalnie zyskają rodziny wielodzietne, stracą niestety te z mniejszą liczbą dzieci oraz dobrze zarabiający.
Zgodnie z treścią art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Od podatku dochodowego podatnik ma prawo odliczyć odpowiednią kwotę na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:
- wykonywał władzę rodzicielską;
- pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
- sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
O tym czy będziemy mogli skorzystać z możliwości odliczenia decydować będą nasze dochody. Podatnicy, którzy sprawują władzę rodzicielską tylko nad jednym dzieckiem będą mogli skorzystać z ulgi na dziecko tylko jeśli łączny zarobek małżonków lub osoby samotnie wychowującej dziecko nie przekroczył w 2013 r. kwoty 112 000 zł. W przypadku rodzica samotnie wychowującego dziecko próg ten został zmniejszony do kwoty 56 000 zł. Zmiany będą korzystne dla rodziców co najmniej trojga dzieci – zgodnie bowiem z brzmieniem nowych przepisów, rodzice tacy rozliczą ulgę na pierwsze i drugie dziecko tak, jak w latach poprzednich. Wysokość ulgi będzie jednak większa przy trzecim oraz czwartym i kolejnych dzieciach. W przypadku trzeciego dziecka podatnicy odliczą na to dziecko 1668,06 zł, zaś za czwarte oraz każde kolejne dziecko po 2224,08 zł. Te ostatnie odliczenia są zatem wyższe 0 100% od odliczeń przysługujących na pierwsze czy drugie dziecko. Na jedno dziecko rodzice można odliczyć 92,67 zł miesięcznie, co w przeliczeniu na rok daje nam kwotę 1112,04 zł. Jeśli kwota zobowiązania podatkowego opiekunów wynosi mniej niż wyliczona suma, wówczas nie mogą oni skorzystać z ulgi w pełni.
Prawo do odliczeń w omawianym zakresie nie przysługuje wyłącznie osobom pozostającym w zatrudnieniu na tzw. etacie. Ustawodawca pozwala bowiem na skorzystanie z ulgi na dziecko także podatnikom prowadzącym własne działalności gospodarcze – po spełnieniu konkretnych przesłanek. Tym samym musimy pamiętać, że z ulgi nie skorzystają osoby prowadzące działalność gospodarczą opodatkowaną według 19-procentowej stawki liniowej oraz na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego. Mogą one skorzystać z ulgi jedynie w przypadku, gdy uzyskują również dochody opodatkowane według skali podatkowej. Może być to na przykład renta lub emerytura.
Ulga prorodzinna nie przysługuje na każde dziecko – tutaj zasady nie uległy zmianie. Tym samym prawo do odliczenia będzie przysługiwało na wszystkie dzieci niepełnoletnie oraz te pełnoletnie, pod warunkiem, że nie ukończyły 25 roku życia i wciąż się uczą. Pamiętajmy także, że jeżeli pełnoletnie uczące się dziecko zarobiło w roku kalendarzowym, za który musimy się rozliczyć więcej, niż 3089 zł, z ulgi nie będzie wolno nam skorzystać.
