Lokalnym podatkiem od nieruchomości opodatkowane są m.in. budowle. Ich właściciele zobowiązani są do poprawnego wyliczenia oraz odprowadzenia podatku w czterech ratach do 15 marca, 15 maja, 15 września oraz 15 listopada. Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku.
Budowlą jest obiekt budowlany w rozumieniu prawa budowlanego. Nie stanowi ona budynku, obiektu małej architektury (np. śmietnik, zbiornik wody) czy urządzenia budowlanego w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związanego z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Co ważne, przedsiębiorca zapłaci podatek jedynie od tych budowli, które wykorzystuje w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą.
Przez budowlę Prawo budowlane rozumie każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. W praktyce dość duże znaczenie dla ustalenia przedmiotu opodatkowania ma w tym zakresie stanowisko fiskusa oraz kierunek wykładni sądów administracyjnych.
Od wartości z ksiąg
Właściciel budowli podatek zapłaci od wartości, o której mowa w ustawach o podatkach dochodowych, ustalonej na 1 stycznia roku podatkowego, która stanowi podstawę obliczania w tym roku amortyzacji. Nie będzie się ona jednak co roku zmieniać, gdyż nie pomniejszą jej odpisy amortyzacyjne (w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych, będzie to wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano pierwszego odpisu). Po potrzebną wartość sięgnąć należy zatem do ewidencji środków trwałych.
Warto też pamiętać, że jeżeli obowiązek zapłaty podatku od nieruchomości powstaje w ciągu roku podatkowego, podstawą opodatkowania jest wartość będąca podstawą obliczania stawki amortyzacji na dzień powstania obowiązku podatkowego.
Leasingowana budowla
Jeśli dana budowla stanowi przedmiot umowy leasingu finansowego, nieco inaczej ustalona będzie podstawa do opodatkowania podatkiem od nieruchomości. W przypadku przejęcia budowli przez właściciela w celu ustalenia podstawy do opodatkowania przyjmuje się wartość początkową przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, zaktualizowaną i powiększoną o dokonanie ulepszenia oraz niepomniejszoną o spłatę wartości początkowej.
Różne stawki w różnych miastach
To rada gminy odpowiada za ustalenie wysokości podatku. Ograniczającą ją w tym działaniu jest jednak ustawa o podatkach lokalnych, narzucająca maksymalną stawkę podatku na poziomie 2% ustalonej zgodnie z przytoczonymi wyżej przypadkami budowli.
Katarzyna Miazek, Tax Care
Katarzyna Więsik, księgowa Tax Care
