Podatnik może od nowego roku zrezygnować z dokumentowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów fakturami wewnętrznymi. Wystarczającą do rozliczenia takiego nabycia może być faktura wystawiana przez sprzedawcę. Obliczone na jej podstawie kwoty podatku VAT podatnik ma prawo bezpośrednio ująć w ewidencji VAT-u, a następnie wykazać w deklaracji. Nie jest to jednak jedyne rozwiązanie.
Stare rozwiązanie nadal możliwe
Wprowadzone zmiany miały na celu redukcję obciążeń administracyjnych w gospodarce. Ustawodawca uznał faktury wewnętrzne za dokumenty jedynie pomocnicze, nie mające wpływu na prawidłowe funkcjonowanie systemu podatku VAT. Mimo tego jednak, nie zniknęły one z życia gospodarczego przedsiębiorców. Likwidacja obowiązku wystawiania faktur wewnętrznych bowiem nie oznacza wcale zakazu ich dalszego sporządzania.
Warto pamiętać, iż wcześniej obowiązek, a dziś już prawo do wystawiania faktur wewnętrznych dotyczy także innych, obok WNT, czynności. Podatnik fakturami wewnętrznymi może nadal bowiem dokumentować:
- dostawę towarów, dla których podatnikiem jest nabywca oraz świadczenie usług, dla których podatnikiem jest usługobiorca,
- transakcje nieodpłatne, ale opodatkowane VAT-em (tj. nieodpłatne dostawy towarów zrównane w myśl art. 7 pkt. 2 ustawy o VAT z odpłatnymi oraz nieodpłatne świadczenie usług zrównane z odpłatnymi zgodnie z art. 8 pkt. 2 ust. 2),
- zwrócone kwoty dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, które wliczone są do opodatkowania.
Inne sposoby dokumentacji
Znowelizowane przepisy nie wskazują na konkretną dokumentację, jaka mogłaby faktury wewnętrzne zastąpić. Oznacza to, iż ustawodawca nie wymaga wystawiania innych dokumentów, a podatnik może prowadzić dowolną dokumentację, która pozwoli mu odzwierciedlić dokonanie czynności. Może to być wspomniana wcześniej faktura zewnętrzna źródłowa, jaką otrzyma od kontrahenta. Możliwe jest także wystawianie faktury jedynie dokumentującej fakt zaistnienia transakcji, która zawierałaby mniej niż wewnętrzna danych.
Zdjęcie obowiązku oznacza również, że podatnik nie musi faktury wewnętrznej wystawić w ogóle. Przyjęcie takiego rozwiązania jednak tylko z pozoru może okazać się wygodne. Dodatkowo może wzbudzić wątpliwości urzędu skarbowego w trakcie ewentualnej kontroli podatkowej.
Co wybrać?
Nowe rozwiązanie może być korzystne przy nieodpłatnych świadczeniach. Podatnik nie musi już niejako ujawniać, komu taką usługę wyświadczył. Mniej opłacalny za to okaże się brak faktury wewnętrznej przykładowo w sytuacji, gdy będzie wiadomo, że faktura źródłowa nie dotrze na czas – dokument wewnętrzny stanowiłby tu niejako zabezpieczenie.
Poza tym, warto mieć na uwadze, że podatnik może przy jednym nabyciu fakturę wewnętrzną wystawić, a przy kolejnym już nie. Innymi słowy, nie musi do wszystkich transakcji stosować tego samego rozwiązania.
Katarzyna Miazek, Tax Care
Dominik Mędrzycki, księgowy Tax Care
