Według aktualnie obowiązującego art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości ustawę z dnia 29 września 1994 r., jeśli przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły u osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, co najmniej równowartość w walucie polskiej 800 000 euro, to podmioty te mają obowiązek stosowania przepisów ustawy o rachunkowości, a więc obowiązek prowadzenia tzw. pełnej rachunkowości w formie ksiąg rachunkowych. Natomiast stosowanie do treści art. 3 ust. 3 powołanej ustawy wielkości wyrażone w euro przeliczać należy na walutę polską po średnim kursie ustalonym przez Narodowy Bank Polski na dzień 30 września rok poprzedzającego rok obrotowy.
Zaobserwowany od kilku lat postępujący proces umacniania się złotego, w połączeniu ze wzrostem gospodarczym o nienotowanym dotychczas poziomie, skutkują zwiększaniem się grupy podmiotów tracących uprawnienie do prowadzenia tzw. uproszczonej rachunkowości w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Prowadzenie tzw. pełnej księgowości zobowiązuje do zatrudnienia wyspecjalizowanych służb finansowo-księgowych lub powierzenia prowadzenia pełnej księgowości firmom zewnętrznym, co wiąże się z dodatkowymi wydatkami dla wymienionych osób. W rezultacie wzrostu kosztów obsługi finansowo-księgowej rosną ogólne koszty prowadzenia przedsiębiorstw również w ich najprostszej formie organizacyjnej. Ze względu na wzrost ceny złotego także przedsiębiorcy, którzy nie byli w poprzednim roku beneficjentami dużej dynamiki wzrostu gospodarczego, są obowiązani do poniesienia wyższych kosztów prowadzonej działalności. Dlatego też nawet osiągając niższe obroty niż w latach ubiegłych, wielu przedsiębiorców stanęło przed koniecznością założenia i prowadzenia ksiąg rachunkowych, co znacznie zwiększyło koszty prowadzenia działalności.
Opisana sytuacja powoduje postulowaną także przez przedsiębiorców konieczność podwyższenia ustawowego progu przychodów z kwoty 800 000 euro na kwotę 1 200 000 euro. Dodatkowym argumentem, jest fakt, iż ten ustawowy próg przychodów nie był podwyższany od ośmiu lat i w obecnej wysokości obowiązuje od 1999 r.. Projektowana zmiana jest zatem uzasadniona wprowadzaniem ułatwień w zakresie wykonywania działalności gospodarczej i ma na celu zmniejszenie obciążeń związanych z dokumentowaniem transakcji gospodarczych oraz uniknięcie dodatkowych kosztów prowadzenia działalności gospodarczej.
Pozytywnym skutkiem wprowadzenia w życie projektowanej regulacji będzie odformalizowanie zasad prowadzenia działalności przez przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, a także obniżenie lub utrzymanie na niezmienionym poziomie kosztów obsługi finansowo księgowej, a zatem kosztów prowadzenia działalności. Ponadto, wraz z wejściem w życie projektowanej nowelizacji ustawy ograniczy się strefa szarej strefy związanej z nieujawnianiem całości przychodów, w celu utrzymania uprawnienia do prowadzenia księgowości w formie księgi podatkowej przychodów i rozchodów. Należy jednak podkreślić, iż stwarzanie uproszczeń ewidencyjnych nie musi prowadzić do uchylania się od obowiązków podatkowych, bowiem demokratyczne państwo prawne nie może czynić założenia, że każdy obywatel jest potencjalnym przestępcą skarbowym. Nie może też w myśl takich założeń tworzyć barier organizacyjno-prawnych.
Należy również zwrócić uwagę, że wprowadzenie projektowanej zmiany w trakcie 2008 r., tj. w trakcie roku podatkowego spowoduje, że podatnicy prowadzący od początku roku podatkowego księgi rachunkowe, którzy następnie w trakcie tego roku wybiorą, zgodnie z zaproponowanymi regulacjami, prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, będą w jednym roku podatkowym prowadzili dwa rodzaje ewidencji księgowej. Na podstawie tych dwóch ewidencji będą ustalali dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podatnicy do czasu wejścia w życie nowych rozwiązań będą prowadzili księgi rachunkowe, a następnie, jeżeli dokonają takiego wyboru, podatkową księgę przychodów i rozchodów. Konieczność poniesienia dodatkowych kosztów związanych z przejściem z jednej ewidencji na drugą, tj. obowiązkiem przeprowadzenia inwentaryzacji, zamknięcia ksiąg rachunkowych i sporządzenia sprawozdania finansowego, może skutkować małym zainteresowaniem wykonania tych czynności w trakcie roku.
