Należy podkreślić, iż idea zbiórki publicznej nie może być sprzeczna z prawem. Powinna ona uwzględniać przede wszystkim cele religijne, państwowe, oświatowe, zdrowotne, kulturalno -społeczne lub społeczno – opiekuńcze. Następnie, w ciągu miesiąca od zakończenia zbiórki trzeba złożyć sprawozdanie do urzędu, który udzielił pozwolenia na jej przeprowadzenie. Termin ten jest jednakowy dla wszystkich organizacji i niezależny od czasu trwania zbiórki. W sprawozdaniu powinno się znaleźć: nazwa i siedziba przeprowadzającego zbiórkę publiczną, nazwa urzędu, który wydał pozwolenie oraz datę i numer pozwolenia. Ponadto, musi się w nim znaleźć także m.in. kwota zebranych pieniędzy w podziale na poszczególne formy zbiórki publicznej (np. konto, skarbony), informacje o pomocy w naturze (np. żywność), koszty przeprowadzenia zbiórki oraz dane dotyczące realizacji celu zbiórki (sposób rozdysponowania pomocy).
W sytuacji, gdy zebrane datki i dary rzeczowe nie zostały wykorzystane w czasie trwania zbiórki, organizator powinien poinformować instytucję, która wydała pozwolenie o pozostałych środkach oraz o sposobie i terminie ich rozdysponowania. W każdej chwili wydający pozwolenie może skontrolować zgodność prowadzonej zbiórki publicznej i sposób wydatkowania datków z pozwoleniem. Może też sprawdzić czy przestrzegane są warunki i metody prowadzenia zbiórki.
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji opublikowało projekt założeń projektu ustawy o zmianie ustawy z 15 marca 1933 roku o zbiórkach publicznych. Celem uchwalenia ustawy o zmianie ustawy o zbiórkach publicznych jest uproszczenie procedury wydawania pozwoleń na przeprowadzenie zbiórki publicznej w sytuacji, gdy zebrane ofiary mają być zużyte za granicą państwa, a także stworzenie warunków prawnych do wydania przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych nowego rozporządzenia do ustawy o zbiórkach publicznych. Zmiana wprowadzi również pojęcie sprawozdania ze zbiórki publicznej oraz umożliwi pokrywanie kosztów zbiórki publicznej z zebranych środków. Po wprowadzeniu tej zmiany, organizacje humanitarne chcące nieść pomoc poszkodowanym z innych krajów, np. ofiarom nagłych kataklizmów i katastrof naturalnych, szybciej uzyskają pozwolenie na prowadzenie zbiórek publicznych. Ich wnioski nie będą już musiały być opiniowane przez resort spraw zagranicznych oraz finansów.
Nowe regulacje powinny również umożliwiać realizację takich kluczowych postulatów, jak: szybkość postępowania administracyjnego, spójność i jednoznaczność przepisów, wprowadzenie jednolitego wzoru wniosku o wydanie pozwolenia na przeprowadzenie zbiórki publicznej oraz wzoru sprawozdania ze zbiórki publicznej, uregulowanie kwestii dotyczącej kosztów zbiórek publicznych. Projekt założeń wskazuje, iż możliwe jest pokrywanie z zebranych środków kosztów niezbędnych do zorganizowania i przeprowadzenia zbiórki publicznej. Koniecznym jest również doprecyzowanie, że koszty te powinny być minimalizowane i związane wyłącznie bezpośrednio ze zorganizowaniem i prowadzeniem zbiórki.
Ponadto, ustawodawca proponuje, aby wprowadzić obowiązek ogłoszenia wyniku zbiórki i sposobu zużytkowania zebranych ofiar w terminie 1 miesiąca od dnia zakończenia zbiórki w prasie – w rozumieniu przepisów Prawa prasowego, o zasięgu obejmującym co najmniej obszar, na którym zbiórka została przeprowadzona. Mając na uwadze konieczność ograniczania kosztów zbiórki publicznej, uwzględniając, iż nie wszystkie podmioty, które przeprowadziły zbiórkę publiczną zamieszczają ogłoszenie w Internecie, zasadnym jest także wskazanie w przepisie niezbędnych, minimalnych danych, które powinno zawierać publiczne ogłoszenie wyników zbiórki publicznej sposobu zużytkowania zebranych ofiar. Sformułowanie ogłoszenia wyniku zbiórki i sposobu zużytkowania zebranych ofiar powinno nastąpić w ustawie, natomiast wskazanie elementów ogłoszenia – w rozporządzeniu.
