Spis treści
Fundusz Pracy
Zasady opłacania składek na Fundusz Pracy (FP) zostały ujęte w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z dnia 20 kwietnia 2004 r. Cel istnienia FP jest szczytny – pomaga rozwijać się tym, którzy do rozwoju nie mogą zapewnić sobie odpowiednich środków finansowych. Inni znów widzą w nim studnie bez dna – pieniądze, które nigdy nie wrócą do tego, kto je zapewnił – podatnika. A są to pieniądze przeznaczone głównie na:
- zasiłki dla bezrobotnych,
- stypendia naukowe,
- dodatki aktywizacyjne,
- świadczenia integracyjne,
- programy przeciwdziałaniu bezrobociu,
- promocja i pomoc prawna zatrudnionym za granicą,
- koszty działania klubów pracy.
No i kto za to płaci?
Pan płaci i Pani płaci – płacą wszyscy… pracodawcy, przynajmniej oficjalnie. Składkę na FP określa ustawa budżetowa, od 2010 roku wynosi ona 2,45%. Nalicza się ją od podstawy wymiaru składek emerytalnych i rentowych. Obowiązek opłaty na Funduszu Pracy spoczywa na pracodawcy, nie zmienia to faktu, że źródłem takiego finansowania jest pracownik. Widać to dobrze na przykładzie samozatrudnionych, którzy, po dwuletnim okresie ulg podatkowych, składkę na FP opłacają sami. Idąc ta drogą, osoba zatrudniona na umowę o pracę mogłaby (na rękę) zarabiać więcej o wysokość wspomnianej składki. Ale nie zarabia ponieważ opłaty na FP są obowiązkowe.
Składkę na Fundusz Pracy trzeba opłacać wtedy gdy wynagrodzenie pracownika (brutto) będzie większe niż płaca minimalna. W 2010 r. było to 1317,00 zł, a dla pracownika w pierwszym roku pracy wynagrodzenie to wynosi 1053,60 zł, tj. 80% z kwoty 1317,00 zł. Co więcej, składek na Fundusz Pracy nie opłacają pracodawcy zatrudniający na umowy zlecenie. Jak by na to nie patrzeć, Fundusz Pracy jest na rękę wszystkim, tylko nie pracownikom.
Fundusz Pracy opłacać trzeba co miesiąc, co później wykazuje się w deklaracji ZUS DRA. Terminy opłat to odpowiednio:
- do 10 dnia następnego miesiąca (przez osoby fizyczne opłacające składki wyłącznie za siebie),
- do 15 dnia następnego miesiąca jeżeli zatrudniamy pracowników.
Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
Z założenia ma on chronić ustawowe roszczenie pracownicze – w przypadku niewypłacalności pracodawcy. Fundusz posiada osobowość prawną, a zarządza nim Minister Pracy i Polityki Społecznej. Jest nieco młodszy od FP – został utworzony w 1993 r. Fundusz zapewnia wypłatę świadczeń pracownikom, byłym pracownikom, członkom rodziny zmarłego pracownika/byłego pracownika, upoważnionym do renty rodzinnej.
Środki z FGŚP idą m. in. na:
- na wypłatę wynagrodzeń za pracę,
- wynagrodzenia za czas niezawinionego przez pracownika przestoju,
- wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego,
- odprawy pieniężnej,
- ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy,
- składek na ubezpieczenia społeczne należnych od pracodawców.
Składkę na fundusz oblicza się na podstawie wysokości wypłaty. Nie ma tu zastosowania żadne ograniczenie minimalne oraz maksymalne. Składkę można więc naliczyć przy dochodzi równym 1 zł – na dzień dzisiejszy wyniosłaby 0,10% podstawy wymiaru składek.
