Pracownikowi, który podnosi kwalifikacje zawodowe przysługują:
- urlop szkoleniowy,
- zwolnienie z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania.
Zarówno za czas urlopu szkoleniowego, jak i za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Jednak, aby pracownik był uprawniony do zwolnienia z całości lub części dnia pracy musi brać udział w obowiązkowych zajęciach, podczas których realizowane jest podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Jako podstawę do udzielenia zwolnienia można przedłożyć przedstawiony przez organizatora zajęć – program kursu obejmujący harmonogram dni w których są prowadzone zajęcia wraz z liczbą godzin ich odbywania.
UWAGA! Przepis, który uprawnia pracownika do zwolnienia wyraźnie stanowi, że czas zwolnienia od pracy obejmuje "czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia". Wobec tego w sytuacji, gdy np. szkolenie prowadzone jest miejscowości oddalonej od zakładu pracy np. o 80 km, to oczywistym jest, że pracownik musi dojechać, a zatem zwolnienie obejmuje również czas dojazdu na to szkolenie.
Wymiar urlopu szkoleniowego
Urlop szkoleniowy przysługuje pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe w wymiarze:
- 6 dni – dla pracownika przystępującego do egzaminów eksternistycznych,
- 6 dni – dla pracownika przystępującego do egzaminu maturalnego,
- 6dni – dla pracownika przystępującego do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe,
- 21 dni w ostatnim roku studiów – na przygotowanie pracy dyplomowej oraz przygotowanie się i przystąpienie do egzaminu dyplomowego.
Urlopu szkoleniowego udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Pracodawca może również przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, a w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie.
W jakich sytuacjach pracownik musi zwrócić pracodawcy koszty poniesione przez niego na podnoszenie kwalifikacji zawodowych?
Pracownik, który podnosi kwalifikacje zawodowe jest zobowiązany do zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na ten cel z tytułu dodatkowych świadczeń, w wysokości proporcjonalnej do okresu zatrudnienia po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub okresu zatrudnienia w czasie ich podnoszenia w sytuacji, gdy:
- bez uzasadnionych przyczyn nie podejmie podnoszenia kwalifikacji zawodowych albo przerwie podnoszenie tych kwalifikacji,
- pracodawca rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia z jego winy, w trakcie podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub po jego ukończeniu, w terminie określonym w umowie szkoleniowej – nie dłuższym niż 3 lata,
- w okresie wskazanym w punkcie 2 rozwiąże stosunek pracy za wypowiedzeniem, za wyjątkiem wypowiedzenia umowy o pracę z przyczyn określonych w art. 94[3] kodeksu pracy,
- okresie wskazanym w punkcie 2 rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia na podstawie art. 55 lub art. 94[3], mimo braku przyczyn określonych w tych przepisach.
Podstawa prawna:
art. 102 – 1036 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 1974 nr 24 poz. 141)