- Reklama -
niedziela, 24 listopada 2024
- Reklama -
Więcej
    Strona głównaPracaPoradnik prawa pracy: Wykroczenia przeciwko prawom pracownika

    Poradnik prawa pracy: Wykroczenia przeciwko prawom pracownika

    Wykroczenia przeciwko prawom pracownika

    Kodeks pracy określa, jakie zachowania uważane są za wykroczenia przeciwko prawom pracownika. Należą do nich:

    • zawieranie umowy cywilnoprawnej w warunkach, w których powinna być zawarta umowa o pracę,
    • nie potwierdzanie na piśmie zawartej z pracownikiem umowy o pracę,
    • wypowiadanie lub rozwiązywanie z pracownikiem stosunek pracy bez wypowiedzenia, naruszając w sposób rażący przepisy prawa pracy,
    • stosowanie wobec pracowników innych kar niż przewidziane w przepisach prawa pracy o odpowiedzialności porządkowej pracowników,
    • naruszanie przepisów o czasie pracy lub przepisów o uprawnieniach pracowników związanych z rodzicielstwem i zatrudnianiu młodocianych,
    • nie prowadzenie dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników,
    • pozostawianie dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników w warunkach grożących uszkodzeniem lub zniszczeniem,
    • nie wypłacanie w ustalonym terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi rodziny pracownika, dokonywanie bezpodstawnych potrąceń z wynagrodzenia lub bezpodstawne obniżanie wysokości wynagrodzenia lub świadczeń,
    • nie udzielanie przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego lub bezpodstawne obniża wymiar tego urlopu,
    • nie przestrzeganie przepisów lub zasad bezpieczeństwa i higieny pracy,
    • nie zawiadamianie w terminie 30 dni właściwego okręgowego inspektora pracy i właściwego państwowego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju, zakresie prowadzonej działalności, jak również o zmianie miejsca, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności oraz o zmianie technologii, jeżeli zmiana technologii może powodować zwiększenie zagrożenia dla zdrowia pracowników,
    • nie zapewnianie, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego albo jego części,
    • których przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy, pozytywnie zaopiniowanych przez uprawnionych rzeczoznawców,
    • wyposażanie stanowiska pracy w maszyny i inne urządzenia techniczne, które nie spełniają wymagań dotyczących oceny zgodności,
    • dostarczanie pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które nie spełniają wymagań dotyczących oceny zgodności,
    • stosowanie materiałów i procesów technologicznych bez uprzedniego ustalenia stopnia ich szkodliwości dla zdrowia pracowników i bez podjęcia odpowiednich środków profilaktycznych; stosowanie substancji i preparatów chemicznych nieoznakowanych w sposób widoczny i umożliwiający ich identyfikację,
    • stosowanie niebezpiecznych substancji i niebezpiecznych preparatów chemicznych nieposiadających kart charakterystyki tych substancji, a także opakowań zabezpieczających przed ich szkodliwym działaniem, pożarem lub wybuchem,
    • nie zawiadamianie właściwego okręgowego inspektora pracy, prokuratora lub innego właściwego organu o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy oraz o każdym innym wypadku, który wywołał wymienione skutki, mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy, nie zgłasza choroby zawodowej albo podejrzenia o taką chorobę, nie ujawnia wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, albo przedstawia niezgodne z prawdą informacje, dowody lub dokumenty dotyczące takich wypadków i chorób,
    • nie wykonywanie w wyznaczonym terminie podlegającego wykonaniu nakazu organu Państwowej Inspekcji Pracy,
    • utrudnianie działalność organu Państwowej Inspekcji Pracy, w szczególności uniemożliwia prowadzenie wizytacji zakładu pracy lub nie udziela informacji niezbędnych do wykonywania jej zadań,
    • bez zezwolenia właściwego inspektora pracy dopuszczanie do wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko do ukończenia przez nie 16 roku życia.

    Z kolei na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę wykroczeniem jest wypłacenie przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi wynagrodzenia za każdą godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia usług w wysokości niższej niż obowiązująca wysokość minimalnej stawki godzinowej. Odpowiedzialność za to wykroczenie ponosi przedsiębiorca albo osoba działająca w imieniu przedsiębiorcy albo innej jednostki organizacyjnej.

    Wysokie kary dla pracodawcy

    Wykroczenia zagrożone są karą grzywny w wysokości od 1000 do 30000 zł. Ściganiem tych wykroczeń zajmują się inspektorzy pracy. Inspektorzy pracy są uprawnieni do nakładania grzywny w drodze mandatu, której wysokość może wynieść do 2.000 zł. Ponadto, jeżeli pracodawca co najmniej dwukrotnie ukarany za wykroczenie przeciwko prawom pracownika, popełnia w ciągu dwóch lat od dnia ostatniego ukarania takie wykroczenie, grzywna może być nałożona w tym trybie w wysokości do 5.000 zł. Natomiast grzywnę w wysokości od 1000 do 30000 zł może orzec sąd.

    Osoby odpowiadające za wykroczenia przeciwko prawom pracownika

    Za wykroczenia odpowiedzialność może ponieść pracodawca, osoba działająca w imieniu pracodawca lub w określonych przypadkach osoba odpowiedzialna za higienę i bezpieczeństwo pracy.

    Podstawa prawna:
    Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 2018 r., poz. 917, ze zm.)
    Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2018 r., poz.623, ze zm.)
    Ustawa z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2017 r., poz. 847, ze zm.)
     

    POWIĄZANE ARTYKUŁY
    - Reklama -

    NAJPOPULARNIEJSZE