Afera z Centralną Komisją Egzaminacyjną?

Zgodnie z treścią art. 9a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, tworzy się Centralną Komisję Egzaminacyjną z siedzibą w Warszawie. Do zadań Centralnej Komisji Egzaminacyjnej należy w szczególności:

• przygotowywanie pytań, zadań i testów oraz ustalanie zestawów do przeprowadzania sprawdzianu i egzaminów (sprawdzian szóstoklasisty, egzamin kończący gimnazjum, egzamin maturalny, egzaminy potwierdzające kwalifikacje w danym zawodzie) oraz egzaminów eksternistycznych;
• opracowywanie, we współpracy z okręgowymi komisjami egzaminacyjnymi, a w zakresie egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie również z ministrami właściwymi dla zawodów, oraz ogłaszanie, w tym w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, informatorów zawierających w szczególności przykładowe pytania i zadania, wraz z rozwiązaniami, jakie mogą wystąpić na sprawdzianie i egzaminach, o których mowa powyżej oraz egzaminach eksternistycznych;
• dokonywanie analizy wyników sprawdzianu i egzaminów oraz egzaminów eksternistycznych, a także składanie ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania sprawozdań odpowiednio o poziomie osiągnięć uczniów na poszczególnych etapach kształcenia oraz dotyczących wyników egzaminów eksternistycznych;
• przygotowywanie i upowszechnianie programów doskonalenia nauczycieli w zakresie diagnozowania i oceniania;
• inicjowanie lub organizowanie badań, analiz i innowacji w dziedzinie oceniania i egzaminowania;
• koordynowanie działalności okręgowych komisji egzaminacyjnych oraz nadzorowanie ich prac związanych z opracowywaniem propozycji zestawów zadań, pytań i testów do sprawdzianu i egzaminów oraz egzaminów eksternistycznych, a także nadzorowanie prac związanych z ich przeprowadzaniem i ocenianiem przez okręgowe komisje egzaminacyjne prac egzaminacyjnych, w celu zapewnienia jednolitości i jakości działań wykonywanych przez okręgowe komisje egzaminacyjne oraz porównywalności wyników sprawdzianu, egzaminów i egzaminów eksternistycznych. 

Z powyższego wynika zatem, iż CKE jest obowiązana i jednocześnie wyłącznie uprawniona do tworzenia państwowych zestawów egzaminacyjnych. Niestety nie tak dawno CKE przypisywano współpracę z wydawnictwami i podmiotami, które udostępniają szkołom testy i materiały diagnostyczne do przeprowadzania tzw. egzaminów próbnych. W oficjalnym stanowisku zarówno Ministerstwa Edukacji Narodowej, jak i również Centralnej Komisji Egzaminacyjnej zaznaczono, że taka współpraca w ogólnie nie istnieje – byłoby to bowiem poważne naruszenie przepisów ustawy o systemie oświaty. Zarówno CKE jak i okręgowe komisje egzaminacyjne samodzielnie układają pytania testowe jak i zadania otwarte we wszystkich państwowych egzaminach szkolnych. Ich działanie jest niezależne od działalności wydawnictw edukacyjnych współpracujących z palcówkami edukacyjnymi i oferującymi na rynku szereg różnych publikacji przygotowujących do poszczególnych egzaminów (w tym próbnych, przykładowych zadań egzaminacyjnych). MEN podkreśla także, że korzystanie z pomocy tego typu podmiotów przez szkoły jest całkowicie dopuszczalne, jednak placówki te robią to na własną odpowiedzialność. Zarówno CKE jak i MEN nie autoryzują tego typu zadań i zestawów egzaminacyjnych. Z drugiej strony szkoły mogą skorzystać z pomocy tych organów przy przeprowadzaniu próbnych egzaminów państwowych (które nie są obowiązkowe). Pomoc ta polega oczywiście na udostępnianiu odpowiednich zadań egzaminacyjnych placówkom edukacyjnym. Nie są to jednak zestawy tożsame z tymi wydawanymi przez wydawnictwa edukacyjne.

Aby mieć pewność, że korzystamy z zadań stworzonych wyłącznie przez MEN i CKE, odwiedzajmy strony internetowe powyższych podmiotów – tam bowiem dostępne są zestawy do nieodpłatnego pobrania, zawsze oznaczone logo komisji. Mogą być wykorzystywane przez szkołę, a także nauczycieli do przeprowadzania we własnym zakresie diagnozy wiedzy i umiejętności uczniów przygotowujących się do sprawdzianu i egzaminów.