Przesłanki, jakie muszą zaistnieć, by rodzice mogli skutecznie uchylić się od świadczeń alimentacyjnych wobec pełnoletniego dziecka określa paragraf 3 art. 133 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Taka możliwość istnieje więc na przykład wtedy, gdy obowiązek alimentacyjny wiąże się dla rodzica z nadmiernym uszczerbkiem lub dziecko nie dokłada starań, by uzyskać możliwość samodzielnego utrzymania się.
Także w przypadku, gdy dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania, rodzic może wystąpić o uchylenie obowiązku alimentacyjnego. Warto jednak zaznaczyć, że sam fakt zarobkowania nie oznacza jeszcze, że źródło dochodu studiującego dziecka będzie wystarczające, by mogło ono utrzymywać się samodzielnie. Potwierdza to wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 maja 2002 r. sygn. akt V CKN 1032/00, w którym stwierdzono, że ,,zarówno sam fakt osiągnięcia przez dziecka pełnoletności, jak i uzyskiwanie przez nie środków finansowych z tytułu pracy zawodowej, renty inwalidzkiej czy zasiłku dla bezrobotnych, nie pociąga za sobą automatycznie ustania obowiązku alimentacyjnego ciążącego na rodzicach’’. Zatem, by obowiązek alimentacyjny wygasł, konieczne jest wstąpienie na drogę postępowania cywilnego i wniesienie sprawy do Sądu.
