Przed wyjazdem do jednego z państw UE lub Islandii, Liechtensteinu, Norwegii lub Szwajcarii należy złożyć w Oddziale Wojewódzkim Funduszu właściwym ze względu na miejsce zamieszkania wniosek o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Wniosek można złożyć osobiście, przesłać pocztą lub faksem. Należy do niego dołączyć kserokopię dowodu ubezpieczenia np. ZUS RMUA lub ostatni odcinek emerytury oraz, w przypadku członka rodziny, dowód zgłoszenia do ubezpieczenia: druk ZUS ZCNA jeżeli zgłoszenie nastąpiło po 1 lipca 2008 r. lub ZUS ZCZA jeżeli zgłoszenie nastąpiło przed dniem 1 lipca 2008 r. Dokumenty te potwierdzają prawo do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej w placówkach działających w ramach powszechnego systemu opieki zdrowotnej Kartę należy możliwie najwcześniej okazać lekarzowi lub administracji szpitala. Często potrzebny może się okazać również dowód tożsamości lub kopia Karty.
Z reguły karta wydawana jest w dniu złożenia wniosku. Jednakże należy mieć na uwadze to, iż w okresie świątecznym mogą pojawić się kolejki. W związku z tym warto postarać się o właściwy dokument nieco wcześniej. Karta, co do zasady wydawana jest na okres 2 miesięcy kalendarzowych, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który została zapłacona składka, a w przypadku emerytów i rencistów – maksymalnie do 5 lat. Warto pamiętać o tym, że w wielu miejscowościach wypoczynkowych lekarze przyjmują tylko prywatnie, w związku z tym nie honorują Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego. W takiej sytuacji, za ich usługi trzeba zapłacić pełną cenę, której Fundusz nie zwróci.
Niestety, to pacjent w pełni ponosi koszty transportu sanitarnego do Polski. Również ratownictwo górskie w wielu krajach, m. in. w Austrii, we Francji, Republice Czeskiej oraz Republice Słowackiej, jest w pełni odpłatne. Warto również pamiętać, że leczenie skutków wypadków związanych z uprawianiem sportu – w tym narciarstwa, obciążone jest wyższymi opłatami, niż w innych przypadkach. W związku z powyższym zalecane jest wykupienie ubezpieczenia dodatkowego obejmującego koszty, których w krajach UE nie pokrywa powszechne ubezpieczenie zdrowotne.