Zmiany dotknęły również palących pracowników. Do tej pory pracodawcy mieli bowiem obowiązek zapewnienia palarni pracownikom, którzy musieli podczas pracy iść na przysłowiowego „dymka”. Obecnie każdy pracodawca może samodzielnie decydować o tym, czy takie miejsce utworzyć, czy nie. Przepisy w/w ustawy tytoniowej umożliwiają wprowadzenie nawet całkowitego zakazu palenia.Palarnia nieobowiązkowa
Po zmianach w w/w ustawie o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych zabronione jest palenie papierosów na terenie pomieszczeń zakładu pracy. W związku z powyższym pracodawca został zwolniony z obowiązku zapewnienia pracownikom palarni na terenie jego firmy. Od tej pory pracodawca może, ale nie musi wydzielać dla pracowników specjalnego pomieszczenia na palarnię i tylko w jego gestii pozostaje to, czy takie pomieszczenie powstanie. Oczywiście, jeżeli palarni w zakładzie pracy nie ma, pracownikom pozostaje tylko palenie na zewnątrz.
Wymogi dotyczące palarni
Zgodnie z art. 2 ust 9 w/w ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych palarnię może stanowić wyłącznie pomieszczenie wyodrębnione konstrukcyjnie od innych pomieszczeń i ciągów komunikacyjnych, odpowiednio oznaczone i przeznaczone wyłącznie do palenia wyrobów tytoniowych. Ponadto musi być ono zaopatrzone w wywiewną wentylację mechaniczną lub system filtracyjny, aby dym tytoniowy nie przenikał do innych pomieszczeń. I na tym kończą się wymogi, jakie palarnia powinna spełniać. Od dnia 6 września 2011r., na podstawie zmiany Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów i higieny pracy (Dz. U. z 2003r., Nr 169, poz. 1650 ze zm.), zmianie uległa bowiem definicja pomieszczenia higienicznosanitarnego. Obecnie przez pomieszczenia higienicznosanitarne należy rozumieć szatnie, umywalnie, pomieszczenia z natryskami, ustępy, jadalnie z wyjątkiem stołówek, pomieszczenia do odpoczynku, pomieszczenia do ogrzewania się pracowników oraz pomieszczenia do prania, odkurzania, suszenia i odpylania odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej. Z definicji wykreślono jedno tylko pomieszczenie, czyli palarnię. Zmiana była niby niewielka ale od tej pory pracodawców nie obowiązuje przepis, który nakazywał im zapewnienie palarni jako pomieszczenia higieniczno-sanitarnego. Co za tym idzie zniknęły również wymagania dotyczące niezbędnej powierzchni palarni i wymaganej co najmniej dziesięciokrotnej wymiany powietrza w ciągu godziny. Wymagany przez rozporządzenie BHP system wentylacyjny nierzadko wymagał bowiem przebudowy budynku i zakupu drogiego wyposażenia. Po zmianach pomieszczenie przeznaczone na palenie tytoniu może być także mniejsze niż 4 mkw. W związku z powyższym do palarni i wymogów, jakie powinna spełniać stosuje się obecnie tylko przepisy przedmiotowej ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych
