Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 1459/12 uznał, iż z wyżej cytowanego przepisu wprost wynika, że co do sposobu i rozliczenia dotacji ustawa o działalności pożytku publicznego i wolontariacie odsyła do ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. 2009 Nr 157 poz. 1240). Z kolei w myśl art. 253 ustawy o finansach publicznych przepisów art. 251 i 252 nie stosuje się, jeżeli odrębne ustawy określają zasady i tryb zwrotu dotacji. Tymczasem przepisy ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie takich regulacji nie zawiera.
Zgodnie z art. 251 ust. 1 ustawy o finansach publicznych dotacje udzielone z budżetu jednostki samorządu terytorialnego w części niewykorzystanej do końca roku budżetowego podlegają zwrotowi do budżetu tej jednostki w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku. W przypadku gdy termin wykorzystania dotacji, o których mowa w ust. 1, jest krótszy niż rok budżetowy, niewykorzystana część dotacji podlega zwrotowi w terminie 15 dni po upływie terminu wykorzystania dotacji (art. 251 ust. 3 tej ustawy). Wykorzystanie dotacji następuje w szczególności przez zapłatę za zrealizowane zadania, na które dotacja była udzielona, albo, w przypadku gdy odrębne przepisy stanowią o sposobie udzielenia i rozliczenia dotacji, wykorzystanie następuje przez realizację celów wskazanych w tych przepisach (art. 251 ust. 4 tej ustawy). Jak zostało to przedstawione wyżej przepisy ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie nie stanowią o sposobie udzielenia i rozliczenia dotacji. Zatem wykorzystanie dotacji należy oceniać przez pryzmat pierwszej części art. 251 ust. 4 ustawy o finansach publicznych.
