Spis treści
Tajemnica lekarska
Zgodnie z art. 40 ustawy o z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, lekarz ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu. Jednakże przepisu tego nie stosuje się, gdy:
- tak stanowią ustawy;
- badanie lekarskie zostało przeprowadzone na żądanie uprawnionych, na podstawie odrębnych ustaw, organów i instytucji; wówczas lekarz jest obowiązany poinformować o stanie zdrowia pacjenta wyłącznie te organy i instytucje;
- zachowanie tajemnicy może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta lub innych osób;
- pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy wyraża zgodę na ujawnienie tajemnicy, po uprzednim poinformowaniu o niekorzystnych dla pacjenta skutkach jej ujawnienia;
- zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji o pacjencie lekarzowi sądowemu;
- zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji o pacjencie związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych innemu lekarzowi lub uprawionym osobom uczestniczącym w udzielaniu tych świadczeń.
W powyżej wymienionych sytuacjach ujawnienie tajemnicy może nastąpić wyłącznie w niezbędnym zakresie. Lekarz nie może podać do publicznej wiadomości danych umożliwiających identyfikację pacjenta bez jego zgody.
Prawo pacjenta do tajemnicy informacji z nim związanych
Ustawa z dnia 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta określa, jak sama nazwa wskazuję m.in. prawa pacjenta. Jednym z praw pacjenta jest prawo pacjenta do tajemnicy informacji z nim związanych. Zgodnie z art. 13 tej ustawy, pacjent ma prawo do zachowania w tajemnicy przez osoby wykonujące zawód medyczny, w tym udzielające mu świadczeń zdrowotnych, informacji z nim związanych, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu medycznego. W celu realizacji tego prawa, osoby wykonujące zawód medyczny są obowiązane zachować w tajemnicy informacje związane z pacjentem, w szczególności ze stanem zdrowia pacjenta. Zasady tej nie stosuje się, w przypadku gdy:
- tak stanowią przepisy odrębnych ustaw;
- zachowanie tajemnicy może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta lub innych osób;
- pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy wyraża zgodę na ujawnienie tajemnicy;
- zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji o pacjencie związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych innym osobom wykonującym zawód medyczny, uczestniczącym w udzielaniu tych świadczeń.
Co więcej należy wskazać, że przepisu tego nie stosuje się również do postępowania przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych.
O jakie zawody medyczne chodzi?
Do zachowania tajemnicy w związku z udzielaniem świadczeń medycznych zobligowani są nie tylko lekarze, ale również inne osoby w przypadku których obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej uregulowany został w odrębnych przepisach. Należy tutaj wskazać na przepisy:
- art. 17 ust. 1 z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej, zgodnie z którym, pielęgniarka i położna są obowiązane do zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem, uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu;
- art. 7 ust. 1 z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera, zgodnie z którym felczer (starszy felczer) obowiązany jest do zachowania w tajemnicy wszystkiego, o czym poweźmie wiadomość w związku z wykonywaniem zawodu;
- art. 29 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej, zgodnie z którym diagnosta laboratoryjny jest obowiązany do zachowania tajemnicy zawodowej;
- art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich, zgodnie z którym członkowie samorządu aptekarskiego są obowiązani: przestrzegać zasad etyki i deontologii zawodowej, godnie zachowywać się i sumiennie wykonywać swoje obowiązki zawodowe oraz zachować w tajemnicy wiadomości dotyczące zdrowia pacjenta, uzyskane w związku z wykonywaniem zawodu;
- art. 14 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów zgodnie z którym, psycholog ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacji związanych z klientem, uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu.
Podstawa prawna:
art. 40 ustawy o z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. 2008 nr 136 poz. 857),
art. 13-14 ustawy z dnia 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. 2009 nr 52 poz. 417),
art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. 2011 nr 174 poz. 1039),
art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz. U. 1950 nr 36 poz. 336),
art. 29 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (Dz. U. 2001 nr 100 poz. 1083),
art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich (Dz. U. 1991 nr 41 poz. 179),
art. 14 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. 2001 nr 73 poz. 763)