Jak już zostało wskazane, pozew – jak każde pismo procesowe powinien zawierać:
- oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;
- oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników,
- numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) powoda będącego osobą fizyczną, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania lub posiada go nie mając takiego obowiązku lub
- numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku jego braku – numer w innym właściwym rejestrze, ewidencji lub NIP powoda niebędącego osobą fizyczną, który nie ma obowiązku wpisu we właściwym rejestrze lub ewidencji, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania.
- oznaczenie rodzaju pisma;
- osnowę wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności
- podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika
- wymienienie załączników.
Przepisy kodeksu postępowania cywilnego precyzuję, że pozew powinien zawierać także:
- dokładnie określone żądanie, a w sprawach o prawa majątkowe także oznaczenie wartości przedmiotu sporu, chyba że przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna;
- przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu.
Ponadto, pozew może zawierać wnioski o zabezpieczenie powództwa, nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności i przeprowadzenie rozprawy w nieobecności powoda oraz wnioski służące do przygotowania rozprawy, a w szczególności wnioski o:
- wezwanie na rozprawę wskazanych przez powoda świadków i biegłych;
- dokonanie oględzin;
- polecenie pozwanemu dostarczenia na rozprawę dokumentu będącego w jego posiadaniu, a potrzebnego do przeprowadzenia dowodu, lub przedmiotu oględzin;
- zażądanie na rozprawę dowodów znajdujących się w sądach, urzędach lub u osób trzecich.
Z powyższego jednoznacznie wynika, że w pozwie należy wskazać miejsce zamieszkania lub siedziby i adresy stron. Oczywiście nie wystarczy samo podanie np. miejscowości, w której pozwany mieszka. W pozwie należy dokładnie podać adres wskazując na ulicę oraz numer domu/mieszkania.
Co się stanie, jeśli w pozwie nie zostanie wskazany adres zamieszkania Pozwanego?
W uchwale Sądu Najwyższego z dnia 17 lipca 2014 r. (sygn. akt III CZP 43/14) wskazano, że niewskazanie w pozwie miejsca zamieszkania i adresu pozywanej osoby fizycznej uniemożliwia nadanie sprawie biegu. W uzasadnieniu uchwały rozstrzygnięto, że niewskazanie przez powoda w pozwie miejsca i adresu zamieszkania pozwanego będącego osobą fizyczną jest brakiem formalnym uniemożliwiającym nadanie mu prawidłowego biegu, ze skutkami określonymi w art. 130 § 2 k.p.c. Oznacza to, że w przypadku niewskazania w pozwie adresu zamieszkania pozwanego lub błędnego wskazania tego adresu sąd najpierw wezwie powoda, aby w terminie siedmiu dni uzupełnił brak formalny pozwu, a następnie, gdy powód nie uzupełni tego braku, to sąd zwróci pozew.
Co zrobić, jeśli nie masz adresu zamieszkania osoby przeciwko której chcesz wytoczyć powództwo?
Zawierając umowę warto pamiętać o tym, aby wpisać dokładny adres zamieszkania drugiej strony – na wypadek ewentualnych problemów i możliwości wszczęcia postępowania cywilnego. Jednakże, jeśli o tym nie pomyślałeś wcześniej, to jeszcze nic straconego – w celu uzyskania adresu osoby, przeciwko której chcesz wytoczyć powództwo – możesz złożyć wniosek do Wydziału Udostępnienia Informacji w Departamencie Spraw Obywatelskich MSWiA bądź do wydziału do spraw obywatelskich właściwej gminy. Jeśli jednak dysponujesz zbyt małą ilością danych na temat tej osoby i nie będziesz w stanie ustalić w taki sposób adresu zamieszkania, to możesz wystąpić do sądu z wnioskiem o ustanowienie kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu na podstawie. Warunkiem koniecznym jest jednak uprawdopodobnienie, że miejsce pobytu nie jest możliwe do ustalenia z przyczyn obiektywnych. Przewodniczący ustanowi kuratora, jeżeli wnioskodawca uprawdopodobni, że miejsce pobytu strony nie jest znane.
Podstawa prawna:
Art. 126, 144, 187 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. 1964 nr 43 poz. 296)
