Weksel w postępowaniu nakazowym
Postępowanie nakazowe jest jednym z postępowań odrębnych uregulowanym w art. 4841 do 497 Ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964r. Nr 43, poz. 296 ze zm.). Jest to postępowanie przyspieszone i uproszczone w stosunku do zwykłego procesu, aczkolwiek bardzo sformalizowane. Nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym wydaje się tylko w ściśle określonych sytuacjach i po przedstawieniu wymienionych w kodeksie dokumentów. Wśród roszczeń, które można dochodzić w postępowaniu nakazowym są właśnie roszczenia wynikające z zobowiązania wekslowego. Nakaz zapłaty może być bowiem wydany przeciwko zobowiązanemu z weksla. Postępowanie to może być wszczęte wyłącznie na wniosek powoda, zawarty w pozwie. Do pozwu musi być dołączony należycie wypełniony weksel. Należy pamiętać, że musi być on złożony w oryginale. W przypadku, gdy nie zostanie załączony oryginał tego dokumentu przewodniczący wzywa powoda do jego złożenia, po rygorem zwrotu pozwu. Przy wnoszeniu pozwu nakazowego należy uiścić opłatę w wysokości ¼ opłaty należnej jak od pozwu zwykłego, nie mniej niż 30 zł. Postępowanie nakazowe
Prawidłowo wniesiony i opłacony pozew wraz z dołączonym oryginałem weksla powoduje wszczęcie postępowania nakazowego. W trakcie tego postępowaniu sąd weryfikuje wymogi formalne weksla, tj. sprawdza, czy weksel został wypełniony prawidłowo i czy jego treść nie nasuwa wątpliwości, zgodnie z wymogami przepisów Ustawy z dnia 28 kwietnia 1936r. Prawo wekslowe (Dz. U. z 1936r., Nr 37, poz. 282 oraz Dz. U. z 2006r., Nr 73, poz. 501). W przypadku braku jakichkolwiek zastrzeżeń sąd rozpoznaje sprawę na posiedzeniu niejawnym, w którym na podstawie dołączonych do pozwu dokumentów decyduje o wydaniu nakazu zapłaty. Należy pamiętać, że sąd nie bada czy żądanie pozwu jest uzasadnione a jedynie czy zostało ono udowodnione dołączonymi do niego dokumentami. Jeżeli brak jest podstaw do wydania nakazu zapłaty, wówczas sąd uznaje, że konieczne jest wyznaczenie rozprawy i przekazuje sprawę do rozpoznania w postępowaniu zwykłym.
Nakaz zapłaty
W przypadku, gdy zachodzą podstawy do wydania nakazu zapłaty sąd wydaje taki nakaz. Określa w nim, że pozwany w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu ma zaspokoić roszczenie w całości albo wnieść zarzuty. Nakaz zapłaty doręcza się obu stronom sporu, przy czym pozwany wraz z nakazem zapłaty otrzymuje odpis pozwu ze wszystkimi załącznikami. Nakaz zapłaty, który nie został zaskarżony ma skutki prawomocnego wyroku. Sąd nadaje mu klauzulę wykonalności z urzędu niezwłocznie po jego uprawomocnieniu się. Odtąd nakaz wydany na podstawie weksla stanowi tytuł wykonawczy, który można skierować do egzekucji. Jeżeli pozwany zaskarża nakaz tylko w części, staje się on w pozostałej części prawomocny. Nakaz zapłaty bez klauzuli wykonalności jest tytułem zabezpieczającym. Można więc na jego podstawie ustanowić zabezpieczenie. W przeciwieństwie do zwykłego zabezpieczenia wierzyciel nie musi wykazywać przesłanek zabezpieczenia a także nie musi występować do sądu o nadanie wykonalności.
