Projekt rozporządzenia stanowi wypełnienie delegacji z art. 140d ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze i ma na celu zapewnienie efektywnego działania lotniczej służby poszukiwania i ratownictwa (służby ASAR) odpowiedzialnej za niesienie pomocy statkom powietrznym, które znajdują się w niebezpieczeństwie w polskiej przestrzeni powietrznej, a także za udzielanie pomocy załogom i pasażerom tych statków powietrznych oraz innym osobom poszkodowanym w wyniku zdarzeń lotniczych, bez względu na przynależność państwową tych statków i osób.
Równocześnie projekt ma na celu zapewnienie zgodności krajowych przepisów z normami i zalecanymi metodami postępowania zawartymi w Załączniku 12 „Poszukiwanie i Ratownictwo” do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, podpisanej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r. Nr 35, poz. 212 i 214, z późn. zm.).
Materia objęta niniejszym projektem nie była dotąd regulowana przepisami krajowymi, a działania poszukiwawczo-ratownicze prowadzono wykorzystując przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2008 r. w sprawie przepisów ruchu lotniczego (Dz. U. z 2008 r. Nr 37, poz. 203) oraz rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie warunków i sposobu działania służb ruchu lotniczego (Dz. U. z 2008 r. Nr 111, poz. 709).
Po nowelizacji ustawy – Prawo lotnicze, dokonanej ustawą z dnia 30 czerwca 2011 r. o zmianie ustawy Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 170, poz. 1015) lotnicza służba poszukiwania i ratownictwa (ASAR) zyskała nie tylko umocowanie ustawowe , ale i regulację przesadzającą zasadnicze kwestie dotyczące jej funkcjonowania. W myśl art. 140a ust. 4 za organizację służby ASAR i prawidłową realizację jej zadań związanych z przeszukaniem wyznaczonego obszaru w celu ustalenia miejsca położenia statku powietrznego oraz osób poszkodowanych w zdarzeniach lotniczych, określeniem ich stanu oraz podejmowaniem działań ratowniczych na miejscu zdarzenia – odpowiedzialny jest minister właściwy do spraw transportu.
Ponadto, wspomniany powyżej przepis ceduje na ministra właściwego do spraw transportu wykonywanie funkcji organu administracji publicznej, o którym mowa w Załączniku 12 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym (Dz. Urz. ULC z 2010 r. Nr 5, poz. 38). W związku z tym, organ ten jest odpowiedzialny za zorganizowanie w Polsce systemu poszukiwania i ratownictwa lotniczego, przygotowanego do koordynowania działaniami ratowniczymi.
Efektywność i sprawność działań poszukiwawczo – ratowniczych są uzależnione od optymalnego zorganizowania służby ASAR, zapewnienia sprawnej komunikacji pomiędzy poszczególnymi jej jednostkami określonymi w art. 140a ustawy – Prawo lotnicze, zaplanowania jej bieżących zadań oraz uregulowania kwestii związanych ze współpracą jednostek obowiązanych do współdziałania z tą służbą.
www.SerwisPrawa.pl
