Urzędy będą mogły załatwiać sprawy interesantów nie tylko w formie papierowej, ale także w postaci dokumentu elektronicznego, doręczanego za pośrednictwem Internetu. Urząd będzie miał obowiązek komunikacji w takiej formie, jeżeli ktoś zwróci się z takim wnioskiem lub wyrazi na to zgodę. Projekt zakłada, że przy rozpatrywaniu spraw za pomocą Internetu nie trzeba będzie opatrywać podań „bezpiecznym podpisem elektronicznym”. Komunikacja elektroniczna z urzędem odbywać się będzie za pośrednictwem jednej, określonej skrzynki podawczo – mailowej.
Nowe przepisy umożliwią także obywatelom potwierdzanie danych zawartych w dowodach rejestracyjnych oraz prawach jazdy. Rozwiązanie to będzie korzystne np. przy zakupie używanego samochodu. Po wpisaniu na Elektronicznej Platformie Usług Administracji Publicznej danych z dowodu rejestracyjnego lub prawa jazdy, otrzymamy informację, czy dane na dokumentach nie są podrobione.
Projekt nowelizacji przewiduje ponadto zwiększenie liczby instytucji, których dotyczy ustawa o informatyzacji. Chodzi o jednostki badawczo-rozwojowe, uczelnie publiczne, Polską Akademię Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne, Rzecznika Praw Obywatelskich, Trybunał Konstytucyjny, Sąd Najwyższy, sądy administracyjne, Najwyższą Izbę Kontroli, Krajową Radę Radiofonii i Telewizji, Krajowe Biuro Wyborcze, Instytut Pamięci Narodowej – Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz Narodowy Bank Polski.
Nowe przepisy umożliwią współpracę systemów teleinformatycznych oraz stworzą podstawy prawne dla funkcjonowania elektronicznej administracji. Chodzi szczególnie o wypracowanie odpowiednich możliwości dla funkcjonowania usług publicznych, takich jak Elektroniczna Platforma Usług Administracji Publicznej, centralne repozytorium wzorów dokumentów elektronicznych oraz zadania wynikające ze Strategii rozwoju społeczeństwa informacyjnego w Polsce. Nowe rozwiązania tworzą także dobrą płaszczyznę dla współpracy pomiędzy poszczególnymi systemami oraz ułatwiają komunikację z istniejącymi systemami.
Projekt nowelizacji przewiduje także likwidację Krajowej Ewidencji Systemów Teleinformatycznych i Rejestrów Publicznych. Instytucje te miały w założeniu stanowić podstawę redukowania liczby rejestrów publicznych oraz prowadzić ku ograniczaniu redundancji danych zawartych w różnych rejestrach publicznych. Sam zakres i tryb gromadzenia danych oraz niemożność wyegzekwowania obowiązku rejestracji powodują, że ewidencja jest niekompletna. W obecnym stanie jej prowadzenie wydaje się bezużyteczne i kreuje dodatkowe – nieuzasadnione celem – obowiązki w stosunku do organów prowadzących rejestry publiczne oraz wykonujących swe działania przy użyciu systemów teleinformatycznych. Uchylenie przepisu dotyczącego Krajowej Ewidencji Systemów Teleinformatycznych spowodowało konieczność zmian w zakresie art. 20. Wobec likwidacji ww. Ewidencji zachodzi konieczność zniesienia również obowiązku podmiotów prowadzących rejestry publiczne zgłoszenia do krajowej ewidencji określonych danych. Jednocześnie w przepisie przejściowym wprowadzono zapis umożliwiający ministrowi korzystanie z danych zebranych dotychczasowo w Krajowej Ewidencji Systemów Teleinformatycznych i Rejestrów Publicznych.
