Zgodnie z projektem nowelizacji dokonano również modyfikacji definicji infrastruktury krytycznej. Obejmuje ona systemy oraz wchodzące w ich skład powiązane ze sobą funkcjonalnie obiekty – w tym budowlane, a także urządzenia i instalacje, usługi kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli oraz sprawnego funkcjonowania organów administracji publicznej, instytucji i przedsiębiorców. Infrastruktura ta obejmuje systemy: zaopatrzenia w energię, surowce energetyczne i paliwa; łączności; sieci teleinformatycznych; finansowe; zaopatrzenia w żywność; zaopatrzenia w wodę; ochrony zdrowia; transportowe; ratownicze, zapewniające ciągłość działania administracji publicznej; produkcji, składowania, przechowywania i stosowania substancji chemicznych oraz promieniotwórczych, w tym rurociągi substancji niebezpiecznych.
Ponadto, w projekcie nowelizacji wskazano sposób wyznaczania europejskiej infrastruktury krytycznej oraz przekazywania związanych z tym informacji innym państwom członkowskim Unii Europejskiej oraz Komisji Europejskiej. Określono także procedurę umożliwiającą dyrektorowi Rządowego Centrum Bezpieczeństwa, we współpracy z ministrami i kierownikami urzędów centralnych, rozpoznawanie na bieżąco potencjalnej europejskiej infrastruktury krytycznej. Kryteria pozwalające wyznaczyć europejską infrastrukturę krytyczną zostaną zawarte w Narodowym Programie Ochrony Infrastruktury Krytycznej. Jego celem będzie stworzenie warunków do poprawy bezpieczeństwa infrastruktury zlokalizowanej na terytorium Polski, w tym europejskiej infrastruktury krytycznej.
Warto również zauważyć, iż zgodnie z projektem nowelizacji ustawy europejska infrastruktura krytyczna zlokalizowana na terytorium Polski, ewidencjonowana będzie w jednolitym wykazie sporządzonym przez dyrektora Rządowego Centrum Bezpieczeństwa. W wykazie tym ma być również umieszczona europejska infrastruktura krytyczna, która jest zlokalizowana na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej i może mieć istotny wpływ na Polskę.
