Zgodnie z treścią art. 167[2] KP, pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 28 października 2009 r. (sygn. akt II PK 123/09), obowiązek udzielenia powyższego urlopu nie jest bezwzględny, a pracodawca może odmówić żądaniu pracownika ze względu na szczególne okoliczności, które powodują, że jego zasługujący na ochronę wyjątkowy interes wymaga obecności pracownika w pracy. Ostatecznie zatem decydujące znaczenie w kwestii udzielenia urlopu na żądanie ma zatrudniający. Urlop taki nie musi być wykorzystany w danym roku kalendarzowym, tak jak ma to miejsce w przypadku urlopów wypoczynkowych. Tym samym możliwa jest sytuacja, w której zatrudniona osoba nie będzie korzystała nawet z jednego dnia takiego urlopu.
Możliwość uzyskania urlopu na żądanie związana jest zatem z wolą pracodawcy, niemniej ważna jest jednak również wola zatrudnionego. To od niego bowiem zależy czy wniosek o udzielenie omawianego urlopu w ogóle powstanie. Pracodawcy nie mogą z urzędu przyznawać takich urlopów – zatrudnieni nie muszą bowiem odczuwać potrzeby korzystania z takiego wypoczynku. Praktyka pokazuje jednak, że zdecydowana większość pracowników chce maksymalnie wykorzystać przysługujące im prawo, ostatecznie są to aż 4 dni wolnego, za które należy się wynagrodzenie. Pamiętajmy także, że wykorzystanie takiego urlopu może odbywać się w częściach – nie jest przy tym ważne jaki będzie odstęp czasu pomiędzy wykorzystywaniem każdego z 4 dni urlopu na żądanie.
Jak była o tym mowa na początku, omawiany urlop jest udzielany wyłącznie na wniosek zainteresowanego nim pracownika. Wniosek taki powinien być zgłoszony najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu, jednak do chwili przewidywanego rozpoczęcia pracy przez pracownika według obowiązującego go rozkładu czasu pracy. Regulamin pracy albo przyjęta u pracodawcy praktyka zakładowa (zwyczaj) mogą jednak przewidywać późniejsze zgłoszenie wniosku o udzielenie urlopu "na żądanie". Wszystko będzie zatem zależało od zwyczajów panujących w danym zakładzie pracy. Tak naprawdę forma wniosku o udzielenie omawianego urlopu nie została przedstawiona w Kodeksie pracy – jedynym wymogiem jest to, aby wniosek był sporządzony na piśmie, a nie przedstawiony zatrudniającemu ustnie. Niezależnie od tego, praktyka opiera się na wysłużonych od lat wzorach urlopowych. W samym piśmie, oprócz podania własnych danych osobowych (pracodawca musi wiedzieć, który z jego pracowników chce skorzystać z takiego urlopu – jest to szczególnie ważne w dużych zakładach pracy) i danych szefa, powinny znaleźć się:
- miejscowość i datę;
- treść wniosku – z dokładnym terminem wykorzystania urlopu na żądanie;
- czytelny podpis pracownika.
Uwaga!
Jeśli chcesz szybko i poprawnie przygotować wniosek o urlop przejdź do formularza »
Urlop na żądanie jest udzielany w dniach. Pracownik może z tego uprawnienia skorzystać cztery razy w roku kalendarzowym, niezależnie od liczby godzin, które w tych dniach powinien przepracować zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. O tę liczbę godzin ulega zmniejszeniu pozostała część urlopu przysługująca mu w danym roku kalendarzowym.
