Jakie podmioty wydają dokumenty wymagane od wykonawców zagranicznych?

W rozporządzeniu w sprawie rodzajów dokumentów określone zostały dwie kategorie dokumentów składanych przez wykonawców zagranicznych:

1. dokumenty wystawione w kraju, w którym wykonawca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania (w przypadku potwierdzenia braku otwarcia likwidacji i ogłoszenia upadłości, niezalegania z opłaceniem danin publicznych, braku orzeczenia zakazu ubiegania się o zamówienie);
2. zaświadczeniem właściwego organu sądowego lub administracyjnego (w przypad­ku potwierdzenia braku prawomocnego skazania określonych osób fizycznych za pewne rodzaje przestępstw).

Przy pierwszej kategorii dokumentów nie został zdefiniowany krąg podmiotów, które mogą je wydawać. Oceniając takie dokumenty zamawiający, powinien zatem wziąć pod uwagę, czy dana instytucja, zgodnie z przepisami tego kraju, była uprawniona do wy­dawania oświadczenia o określonej treści. Nie wystarczy jedynie stwierdzenie faktu, czy jest to podmiot publiczny czy prywatny.

PRZYKŁAD:

We Francji organem uprawnionym do wydawania zaświadczeń m.in. o niezaleganiu z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne jest Union Recouvrement Sécurité Sociale Allocations Familiales – U.R.S.S.A.F. (Związek Poboru Składek na Ubezpieczenia Społeczne i Zasiłków Rodzinnych).

Jeżeli chodzi o zaświadczenie o niekaralności, dokument ten musi być wydany przez właściwy organ sądowy lub administracyjny miejsca zamieszkania osoby, której dotyczy.

PRZYKŁAD:

W Wielkiej Brytanii zaświadczenie o niekaralności można uzyskać w The Criminal Records Bureau, Criminal Records Bureau for Irish Republic lub Scottish Disclosure Service. We Francji informacje takie można uzyskać w Le Casier Judiciaire National, natomiast w Hiszpanii w El Registro Central de Penados y Rebeldes.

Na stronie Komisji Europejskiej opublikowane zostały ankiety wypełnione przez niektóre państwa członkowskie do­tyczące informacji o wydawanych w danym państwie dokumentach oraz nazwach instytucji je wydających.

Publikacja ta stanowi realizację obowiązku nałożonego na państwa członkowskie poprzez art. 45 ust. 4 Dyrektywy klasycznej 2004/18/WE. Zgodnie z tym przepisem państwa członkowskie zobowiązane zostały do wyznaczenia pod­miotów właściwych do wydawania dokumentów potwierdzających brak podstaw do wykluczenia (określonych w dyrektywie) oraz niezwłocznego powiadomienia o tym fakcie Komisji.

Zawarte w opublikowanych ankietach informacje nie są prawem powszechnie obo­wiązującym. Stanowią jednak cenną wskazówkę przy ocenie dokumentów składa­nych przez wykonawców zagranicznych.

Rozporządzenie w sprawie rodzajów dokumentów wyposaża zamawiającego w dodatkowy instrument prawny ułatwiający zdobycie wiedzy na temat regulacji prawnych, obowiązujących w państwie, z którego pochodzi wy­konawca składający wniosek lub ofertę. W przypadku wątpliwości co do treści do­kumentu złożonego przez wykonawcę zagranicznego zamawiający może bowiem zwró­cić się do właściwych organów kraju, z którego pochodzi ten wykonawca, z wnioskiem o udzielenie niezbędnych informacji dotyczących przedłożonego dokumentu (§ 4 ust. 4 rozporządzenia w sprawie rodzajów dokumentów).

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 ze zm.)
• Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t.j. Dz.U. z 1964.16.93 ze zm.)
• Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie kwot wartości zamówień oraz konkursów, od których jest uzależniony obowiązek przekazywania ogłoszeń Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1795)
• Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2009 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogą być składane (Dz. U. z 2009 r. Nr 226, poz. 1817)