W społeczeństwie panuje dość powszechna, aczkolwiek błędna opinia, że osoba niepozostająca w związku małżeńskim nie ma szans na przysposobienie małoletniego dziecka. Nic bardziej mylnego. Unormowania Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz dopełniające je przepisy ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego nie tylko nie zabraniają, ale wręcz przyznają uprawnienie osobie niepozostającej w związku małżeńskim do bycia przysposabiającym.
Za dopuszczalnością przysposobienia małoletniego przez osobę niepozostającą w związku małżeńskim przemawia ponadto m.in. treść art. 47 ust. 4 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego, zgodnie z którym w razie przysposobienia dziecka przez osobę niepozostającą w związku małżeńskim w odpisie skróconym aktu urodzenia wymienia się przysposabiającego jako rodzica dziecka, a jako imię drugiego z rodziców wpisuje się imię wskazane przez przysposabiającego, a jako nazwisko drugiego z rodziców i jego nazwisko rodowe – nazwisko przysposabiającego.
Z powyższego wynika, że z formalnego punktu widzenia nie ma jakichkolwiek przeciwwskazań, ażeby osoba będąca singlem mogła zostać rodzicem adopcyjnym. W praktyce jednak można zaobserwować, iż osobie samotnej niekiedy trudniej jest wykazać, że będzie w stanie stworzyć dziecku takie same warunki rodzinne jak małżeństwo ubiegające się o adopcję małoletniego. Niemniej jednak decydujące jest dobro dziecka i to ono stanowi wartość nadrzędną, w oparciu o którą dokonuje się wyboru osoby bądź osób, które w przyszłości mają stworzyć dziecku dom.
Podstawa prawna:
Art. 1141, art. 118, art. 119, art. 120 ustawy z dnia 25 lutego 1964 roku Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. nr 9, poz. 59 ze zm.).
Art. 47 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1986 roku Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz.U. nr 161, poz. 1688 ze zm.).
