Wymóg złożenia wniosku
Celem przypomnienia wskazać należy, że uznanie cudzoziemca za obywatela polskiego następuje na jego wniosek, a w przypadku małoletniego cudzoziemca – na wniosek jego przedstawicieli ustawowych. W przypadku braku porozumienia między przedstawicielami ustawowymi każdy z nich może zwrócić się o rozstrzygnięcie do sądu.
Treść wniosku
Wniosek o uznanie za obywatela polskiego zawiera:
- dane cudzoziemca;
- adres zamieszkania;
- informacje o źródłach utrzymania cudzoziemca w Rzeczypospolitej Polskiej, zajmowanym przez niego lokalu, jego osiągnięciach zawodowych, działalności politycznej i społecznej;
- dane małżonka cudzoziemca;
- informację, czy cudzoziemiec ubiegał się o nabycie obywatelstwa polskiego w przeszłości oraz czy posiadał obywatelstwo polskie;
- uzasadnienie.
Cudzoziemiec sprawujący władzę rodzicielską nad małoletnim cudzoziemcem umieszcza dodatkowo we wniosku:
- dane małoletniego;
- informację, czy i przed jakim organem zostały złożone oświadczenia o wyrażeniu zgody na nabycie obywatelstwa.
Wniosek przedstawiciela ustawowego o uznanie za obywatela polskiego małoletniego cudzoziemca zawiera takie dane i informacje, jak:
1. dane cudzoziemca;
2. informacje o źródłach utrzymania cudzoziemca w Rzeczypospolitej Polskiej, zajmowanym przez niego lokalu, jego osiągnięciach zawodowych, działalności politycznej i społecznej;
3. informację, czy cudzoziemiec ubiegał się o nabycie obywatelstwa polskiego w przeszłości oraz czy posiadał obywatelstwo polskie;
4. uzasadnienie;
5. informację, czy i przed jakim organem zostały złożone oświadczenia o wyrażeniu zgody na nabycie obywatelstwa.
We wniosku umieszcza się również imię i nazwisko, adres zamieszkania przedstawiciela ustawowego.
Załączniki do wniosku
Do wniosku o uznanie za obywatela polskiego dołącza się:
- dokumenty potwierdzające dane i informacje zawarte we wniosku, takie jak: dane cudzoziemca; informacje o źródłach utrzymania cudzoziemca w Rzeczypospolitej Polskiej, zajmowanym przez niego lokalu, jego osiągnięciach zawodowych, działalności politycznej i społecznej; dane małżonka cudzoziemca; lub dane małoletniego; informację, czy i przed jakim organem zostały złożone oświadczenia o wyrażeniu zgody na nabycie obywatelstwa;
- posiadane dokumenty potwierdzające informacje, czy cudzoziemiec ubiegał się o nabycie obywatelstwa polskiego w przeszłości oraz czy posiadał obywatelstwo polskie;
- urzędowe poświadczenie znajomości języka polskiego po zdaniu egzaminu przed państwową komisją egzaminacyjną, świadectwo ukończenia szkoły w Rzeczypospolitej Polskiej lub świadectwo ukończenia szkoły za granicą z wykładowym językiem polskim, w przypadku gdy jest wymagane;
- fotografie osób objętych wnioskiem.
Forma wniosku i organ do którego składa się wniosek
Wniosek o uznanie za obywatela polskiego składa się na formularzu, którego wzór określa rozporządzenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Wniosek o uznanie za obywatela polskiego składa się do wojewody.
Umorzenie i zawieszenie postępowania
W przypadku gdy wniosek o uznanie cudzoziemca za obywatela polskiego został złożony w czasie, gdy wobec tego cudzoziemca jest prowadzone postępowanie o nadanie obywatelstwa polskiego, postępowanie w sprawie o uznanie za obywatela polskiego umarza się.
W przypadku gdy wniosek o uznanie cudzoziemca za obywatela polskiego został złożony w czasie, gdy wobec tego cudzoziemca jest prowadzone postępowanie o przywrócenie obywatelstwa polskiego, postępowanie o uznanie za obywatela polskiego zawiesza się do czasu zakończenia postępowania o przywrócenie obywatelstwa polskiego.
Decyzja w sprawie uznania cudzoziemca za obywatela polskiego
Decyzję w sprawie uznania cudzoziemca za obywatela polskiego wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby, której postępowanie dotyczy. Wojewoda przed wydaniem decyzji, o której mowa wyżej, zwraca się do komendanta wojewódzkiego Policji, dyrektora delegatury Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a w razie potrzeby do innych organów, o udzielenie informacji, czy nabycie przez cudzoziemca obywatelstwa polskiego nie stanowi zagrożenia dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.
Podstawa prawna:
Art. 32, art. 33, art. 34, art. 35, art. 36 ustawy z dnia 2 kwietnia 2009 roku o obywatelstwie polskim.
Art. 11a ustawy z dnia 7 października 1999 roku o języku polskim.