Art. 29 ustawy – Prawo budowlane zawiera katalog wyjątków od ogólnej zasady, iż roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. Stosownie do treści art. 29 ust. 2 pkt 6 ustawy – Prawo budowlane, pozwolenia na budowę nie wymaga między innymi wykonanie robót budowlanych polegających na instalowaniu tablic i urządzeń reklamowych, z wyjątkiem usytuowanych na obiektach wpisanych do rejestru zabytków (…). Pojęcie „instalowanie” , które zostało użyte w art. 29 ust. 2 omawianej ustawy odnosi się do robót montażowych na istniejącym obiekcie budowlanym. Zatem wynika z tego, że wymienione w art. 3 pkt 3 ustawy definiującym pojęcie budowli „wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe” nie powstają w wyniku instalowania, w takim razie w myśl art. 28 ust. 1 ustawy – Prawo budowlane ich wykonywanie powinno być poprzedzone uzyskaniem ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę.
Równocześnie przy zaliczaniu urządzeń reklamowych do podlegających, bądź nie podlegających pozwoleniu na budowę, konieczne jest dokonanie oceny danego urządzenia w oparciu o projekt techniczny dołączony do zgłoszenia, przy uwzględnieniu zasady wynikającej z art. 28 ust. 1 ustawy – Prawo budowlane. Ważne są w szczególności rozmiary podstawy tablicy reklamowej, a technologia jej wykonania, bądź związanie z gruntem poprzez zagłębienie tej podstawy w gruncie. Dla przyjęcia trwałego związania z gruntem nie ma znaczenia okoliczność posiadania fundamentów, czy też wielkość zagłębienia w gruncie. Rozstrzygające jest, czy posadowienie jest na tyle trwałe, że opiera się czynnikom mogącym zniszczyć ustanowioną na nim konstrukcję. Dodatkowo wielkość obiektu, jego masa i względy bezpieczeństwa decydują, czy obiekt jest trwale, czy nietrwale związany z gruntem.
Art. 4 pkt 8 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 20007 r. Nr 16, poz. 94 z późn. zm.) stanowi, że obszarem kolejowym jest powierzchnia gruntu określona działkami ewidencyjnymi, na której znajduje się droga kolejowa, budynki, budowle i urządzenia przeznaczone do zarządzania, eksploatacji i utrzymania linii kolejowej oraz przewozu osób i rzeczy. W przytoczonej definicji określono w sposób pozytywny wszelkie obiekty, które mogą się na nim znajdować, co oznacza zakaz sytuowania tam obiektów nie wymienionych w art. 4 pkt 8 ww. ustawy, w tym nośników reklam.
