Wskazać jednak należy, że uprawnienie do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności przechodzi na dalszego następcę prawnego, nie tylko bezpośredniego następcę osoby, która była użytkownikiem wieczystym w dniu 13 października 2005 r. [zob. też: R. Skwarło, Komentarz do art. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. 05.175.1459)].
Decyzję o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości wydaje starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej (w przypadku nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, w tym również nieruchomości, w stosunku do których prawo własności Skarbu Państwa wykonują inne państwowe osoby prawne), wójt, burmistrz, prezydent miasta, zarząd powiatu albo zarząd województwa (odpowiednio w przypadku nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego).
Osoba, na rzecz której zostało przekształcone prawo użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, jest obowiązana do uiszczenia dotychczasowemu właścicielowi opłaty z tytułu tego przekształcenia. Ustala ją organ dokonujący przekształcenia. Na wniosek użytkownika wieczystego może być ona rozłożona na raty, na czas nie krótszy niż 10 lat i nie dłuższy niż 20 lat, chyba że wnioskodawca wystąpi o okres krótszy niż 10 lat.
Źródło:
– Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2005 r. Nr 175, poz. 1459 ze zm.),
– R. Skwarło, Komentarz do art. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. 05.175.1459.
Karolina Filipek
studentka IV roku prawa na Uniwersytecie Śląskim
