Jakie zmiany?
Jeden zapisów nowego rozporządzenia stanowi, że do aresztu śledczego nie można przyjąć nikogo bez ważnego dokumentu tożsamości. Sprawdzenie tożsamości osadzonego w związku z przyjęciem do jednostki penitencjarnej, przetransportowaniem, wydaniem poza teren jednostki penitencjarnej, opuszczeniem aresztu na podstawie decyzji o udzieleniu przepustki lub w związku ze zwolnieniem osadzonego odbywa się w szczególności na podstawie danych osobowych, rysopisu i zdjęć, a w razie potrzeby przez przegląd akt ewidencyjnych lub teczki osobopoznawczej. Dokumentem niezbędnym do przyjęcia tymczasowo aresztowanego jest odpis postanowienia o zastosowaniu albo przedłużeniu tymczasowego aresztowania wraz z nakazem przyjęcia. W przypadku osoby pozbawionej wolności na terytorium innego państwa, czasowo wydanej w celu złożenia zeznań w charakterze świadka lub dokonania z jej udziałem innej czynności procesowej przed polskim sądem lub prokuratorem w toczącym się postępowaniu karnym jest odpis postanowienia sądu o umieszczeniu osoby wydanej w areszcie śledczym wraz z nakazem przyjęcia.
Jedno orzeczenie, kilka kar
Zgodnie z rozporządzeniem, w razie skierowania do wykonania więcej niż jednej kary na podstawie jednego orzeczenia podstawę wykonywania tych kar stanowią dokumenty sporządzone odrębnie dla każdej kary. W takim przypadku wystarczy, że sąd prześle tylko jeden egzemplarza uzasadnienia do orzeczenia. W razie wątpliwości co do autentyczności dokumentów niezbędnych do przyjęcia, dalszego wykonywania pozbawienia wolności lub zwolnienia osadzonego, albo skutkujących obliczeniem okresu wykonywania kary, a także w razie stwierdzenia, że dokumenty te są niekompletne, nieczytelne, albo gdy omyłkowo odnotowano w nich dane osobowe, nazwy organów lub sygnatury akt, albo kiedy nie podlegają one wykonaniu z powodu niespełnienia wymagań bezzwłocznie należy zażądać od organu, który dokument sporządził, pisemnego potwierdzenia jego autentyczności. Trzeba również domagać się nadesłania poprawionego lub brakującego dokumentu albo pisemnego sprostowania omyłek. Wszelkie błędy w dokumentach powinny być sprostowane przez organ, który je popełnił. Ten sam tok postępowania obowiązuje w razie wątpliwości dotyczących obliczania okresu wykonywania kary czy w razie stwierdzenia, że dokumenty te są niekompletne, nieczytelne w zakresie niezbędnym do określenia, czy podlegają wykonaniu, lub gdy omyłkowo odnotowano w nich dane osobowe, nazwy organów, lub sygnatury akt.
Prawomocny wyrok skazujący a tymczasowe aresztowanie
W nowym uregulowaniu przyjęto również zasadę, że samo otrzymanie zawiadomienia o uprawomocnieniu się wyroku skazującego I instancji nie jest podstawą do wykonywania kary więzienia, gdy skazanemu kończy się tymczasowe aresztowanie. Jeżeli dyrektor nie otrzyma nakazu przyjęcia do odbycia kary, wówczas taką osobę trzeba będzie obowiązkowo zwolnić w chwili kiedy upłynie termin aresztowania.
Podział na grupy
Nowe rozporządzenie stanowi też, że aby zapewnić właściwą izolację tymczasowo aresztowanych osób powiązanych, dzieli się je na grupy, które powinny być rozmieszczone tak, by uniemożliwić przekazywanie informacji między różnymi grupami. Podczas pobytu poza celą aresztowani nie mogą mieć możliwości nawiązania kontaktów z osobami spoza swojej grupy.
