Celem pełnego i konkretnego przedstawienia oferty jest ochrona konsumentów przed nieuczciwymi praktykami w zakresie reklamy kredytu konsumenckiego, a także dostarczenie konsumentom już na etapie reklamy, standardowego zakresu informacji. Zgodnie z treścią art. 7 ustawy o kredycie konsumenckim, kredytodawca lub pośrednik kredytowy w reklamach dotyczących kredytu konsumenckiego, powinien przekazać dane dotyczące kosztu kredytu konsumenckiego w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny:
• stopę oprocentowania kredytu wraz z wyodrębnieniem opłat uwzględnianych w całkowitym koszcie kredytu,
• całkowitą kwotę kredytu,
• rzeczywistą roczną stopę oprocentowania.
Kredytodawca lub pośrednik kredytowy, w stosownych przypadkach, dodatkowo podaje konsumentowi:
• czas obowiązywania umowy,
• całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta oraz wysokość rat,
• cenę towaru lub usługi oraz kwotę wszystkich zaliczek w przypadku umowy o kredyt przewidującej odroczenie płatności.
Do zawarcia umowy o kredyt konsumencki, na warunkach określonych w reklamie, niezbędne jest zawarcie umowy dodatkowej, w szczególności umowy ubezpieczenia, a kosztów takiej umowy nie można z góry określić, kredytodawca lub pośrednik kredytowy podaje konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny informację o tym obowiązku wraz z rzeczywistą roczną stopą oprocentowania.
Pośrednik kredytowy w reklamach dotyczących kredytu konsumenckiego podaje konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny:
• zakres umocowania do dokonywania czynności faktycznych lub prawnych,
• informację, czy pośrednik kredytowy współpracuje z kredytodawcami.
W przypadku, gdy pośrednik kredytowy współpracuje z kredytodawcami należy przekazać konsumentowi informację o nazwach kredytodawców, z którymi pośrednik ten współpracuje. Przepis art. 7 KredKonsU wymaga, aby wymienione w nich informacje były podawane w reklamie w sposób jednoznaczny, zrozumiały oraz widoczny. Wydaje się, iż ocena, czy konkretny przekaz reklamowy spełnia w/w wymagania, powinna być dokonywana z uwzględnieniem przepisów ustawy z 23.8.2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, a w szczególności poprzez odniesienie do wymagań tzw. przeciętnego konsumenta1.
[1] Małgorzata Chruściak, dr Alicja Kopeć, dr Marcin Kłoda, Grzegorz Kott, Tomasz Ostrowski, Mirosław Szakun – komentarz do art. 7 ustawy o kredycie konsumenckim.
